Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Konrad Łukaszewicz (spr.), Sędzia WSA Danuta Kania, Sędzia WSA Andrzej Góraj, Protokolant referent stażysta Joanna Mazur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2020 r. sprawy ze skargi T. Z. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] marca 2019 r. nr [...]; 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącego T. Z. kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6192 Funkcjonariusze Policji
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/5

Kontrolą sądowoadministracyjną w niniejszej sprawie objęte zostało postępowanie administracyjne zakończone decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (zwanego dalej: "Ministrem") z dnia [...] lipca 2019 r. o numerze [...] o odmowie wyłączenia stosowania przepisów.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

T. Z. (zwany dalej: "Skarżącym") wystąpiła do Ministra z wnioskiem o zastosowanie wobec niego art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 288 ze zm.; zwanej dalej: "ustawą zaopatrzeniową"). W uzasadnieniu wniosku podniósł, że do Służby Bezpieczeństwa trafił przez przypadek, w związku z brakiem miejsc w pionie kryminalnym, w którym chciał pełnić służbę. Zaznaczył przy tym, że pracę w SB zaproponowano mu tylko na okres 6 miesięcy, do czasu zwolnienia się etatu w interesującym go pionie. Skarżący podkreślił, że po pozytywnej weryfikacji, służbę w Policji pełnił zarówno w pionie dochodzeniowo-śledczym jak i kryminalnym, ukończył kurs aspirancki oraz Wyższą Szkołę Oficerską [...], zaś przez ostatnie 10 lat służby szkolił i przyuczał do zawodu funkcjonariuszy. Podkreślił również, że był wielokrotnie nagradzany i wyróżniany, swoje obowiązki wykonywała rzetelnie, sumiennie i z należytą starannością oraz największym poświęceniem, nigdy nie był karany, zaś w 2015 r. wygrał konkurs na naczelnika Wydziału [...] Komendy Miejskiej Policji w [...].

Decyzją z dnia [...] marca 2019 r. o numerze [...], Minister odmówił wyłączenia stosowania wobec Skarżącego art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy zaopatrzeniowej. W uzasadnieniu organ wskazał, że na podstawie zebranego materiału dowodowego ustalono, że całkowity okres służby Skarżącego wynosi 28 lat, 11 miesięcy i 11 dni. Jak wynika natomiast z informacji Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (zwanego dalej: "IPN"), Skarżący w okresie od dnia [...] marca 1987 r. do dnia 31 stycznia 1990 r. pełnił służbę na rzecz totalitarnego państwa, o której mowa w art. 13b ustawy zaopatrzeniowej, tj. przez 2 lata i 11 miesięcy. Minister podniósł, że warunkiem zastosowania art. 8a ustawy zaopatrzeniowej jest wystąpienie szczególnie uzasadnionego przypadku polegającego na łącznym spełnieniu dwóch warunków, tj. krótkotrwałej służby przed dniem 31 lipca 1990 r. oraz rzetelnego wykonywania zadań i obowiązków po dniu 12 września 1989 r., w szczególności z narażeniem zdrowia i życia. Organ dokonał przy tym wykładni językowej pojęć "krótkotrwała służba", "rzetelne wykonywanie zadań", "szczególnie z narażeniem życia" oraz "szczególnie uzasadnionego przypadku". Następnie wskazał, że w odniesieniu do Skarżącego nie została spełniona przesłanka "krótkotrwałości" pełnionej służby, bowiem okres 2 lat i 11 miesięcy, zarówno w ujęciu bezwzględnym (tj. jeżeli chodzi o jego długości), jak i w ujęciu proporcjonalnym - w stosunku do całego okresu służby - nie może być oceniony jako krótkotrwały. Odnosząc się do drugiej ze wskazanych przesłanek Minister podniósł, że nie kwestionuje wprawdzie rzetelnego wykonywania zadań i obowiązków służbowych przez Skarżącego po dniu 12 września 1989 r., jednakże brak jest jakichkolwiek dowodów, aby służba ta pełniona była z narażeniem zdrowia i życia. Końcowo Minister stwierdził, że strona nie legitymuje się wybitnymi osiągnieciami w służbie, szczególnie wyróżniającymi ją na tle pozostałych funkcjonariuszy. Zarówno postawa i osiągnięcia Skarżącego w służbie, jak również charakter i warunki jej pełnienia nie dowodzą, aby sprawa stanowiła szczególnie uzasadniony przypadek.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6192 Funkcjonariusze Policji
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji