Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska (spr.) Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej Janusz Walawski Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 marca 2016 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty odprawy mieszkaniowej oddala skargę.
Prezes Agencji Mienia Wojskowego decyzją nr [...] z dnia [...] listopada 2015 r. wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1K.p.a., art. 23 ust. 3 pkt. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r., Nr 206, poz. 1367) oraz art. 17 ust. 3 i 4 oraz art. 120 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o Agencji Mienia Wojskowego (Dz.U z 2015 r. poz.1322), po rozpatrzeniu odwołania A. G., utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w [...] nr [...] z dnia [...] września 2015 r. o odmowie wypłaty odprawy mieszkaniowej.
Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Wnioskiem z dnia [...] lipca 2015 r. A. G. wystąpiła do Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w [...] o wypłatę odprawy mieszkaniowej po zmarłym w 2002 r. mężu, żołnierzu zawodowym, [...] M. G.
Ze złożonego wniosku oraz dokumentów przedłożonych przez stronę wynikało, iż [...] M. G. pełnił zawodową służbę wojskową jako służbę stałą w Jednostce Wojskowej Nr [...] w [...]. W dniu [...] marca 2002 r. [...] M. G. zmarł, a w orzeczeniu Nr [...] Terenowej Wojskowej Komisji Lekarskiej ustalono, że jego śmierć pozostawała w związku ze służbą wojskową. Wnioskodawczyni oświadczyła, że członkami rodziny zmarłego żołnierza, o których mowa w art. 26 ust. 3 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP, w dniu jego śmierci, była ona oraz urodzony w dniu [...] czerwca 2002 r. ich syn - J. G. Ponadto A. G. oświadczyła, iż w dniu śmierci męża zamieszkiwała z nim w domu swojej matki w [...] przy ul. [...] lok. [...]. Natomiast w czasie pełnienia służby wojskowej [...] M. G. zamieszkiwał w internacie w [...].
Organ I instancji w ramach prowadzonego postępowania wyjaśniającego ustalił, że [...] M. G. oczekiwał od [...] sierpnia 2001 r. na przydział kwatery w miejscu pełnienia służby, która do chwili śmierci nie została mu przydzielona.
Dyrektor Oddziału Regionalnego WAM w [...] decyzją nr [...] z dnia [...] września 2015 r. wydaną na podstawie art. 13 ust. 6 oraz art. 23 ust. 3 pkt 1 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP odmówił A. G. wypłaty odprawy mieszkaniowej, z uwagi na niespełnienie przesłanki uprawniającej wypłatę tj. brak wspólnego zamieszkiwania z żołnierzem w dniu jego śmierci.
W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ i instancji wskazał, iż A. G. nie zamieszkiwała w dniu śmierci wspólnie z [...] M. G., bowiem postępowanie wyjaśniające wykazało, że mieszkała ona w miejscowości oddalonej od miejsca pełnienia służby męża o ok. 390 km. Ponadto organ I instancji podniósł, iż z poświadczeń o adresach zameldowania i okresach zameldowania wynika, że małżonkowie nie zamieszkiwali razem pod żadnym adresem przez nich wskazanym. Organ I instancji zaznaczył również, że syn J. G. nie spełnia przesłanki wspólnego zamieszkiwania z [...] M. G. w dniu jego śmierci, bowiem urodził się trzy miesiące po śmierci ojca.
W odwołaniu od powyższej decyzji A. G., wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i wydanie decyzji przyznającej jej i synowi odprawę mieszkaniową.