Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński (spr.) Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska Andrzej Góraj Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Rosińska-Czaykowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2014 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie nagrody rocznej - oddala skargę -
Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, działając na postawie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa, po rozpatrzeniu odwołania M. C., utrzymał w mocy decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] lipca 2013 r. w sprawie uchylenia w trybie wznowienia postępowania administracyjnego decyzji w przedmiocie nagrody rocznej.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, co następuje:
Wnioskiem z dnia 29 maja 2013 r. M. C. zwróciła się do [...] Komendanta Wojewódzkiego PSP o wznowienie postępowania w sprawie obniżenia jej nagrody rocznej za rok 2010, zakończonej decyzją [...] Komendanta Wojewódzkiego PSP z dnia [...] maja 2011 r. We wniosku powołała się na art. 145 § 1 pkt 5 i 8 Kpa oraz na okoliczność, że Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej pismem z dnia [...] kwietnia 2013 r. uchylił opinię służbową o funkcjonariuszce, wydaną za okres od dnia [...] października 2008 r. do dnia [...] grudnia 2010 r. przez Komendanta Miejskiego PSP w S. oraz decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego PSP z dnia [...] lutego 2011 r. o utrzymaniu tej opinii w mocy. Przedmiotowa opinia stwierdzała nieprzydatność strażaka na zajmowanym stanowisku i stanowiła przyczynę wydania w dniu [...] marca 2011 r. przez Komendanta Miejskiego PSP w S. decyzji o obniżeniu M. C. nagrody rocznej za 2010 r. do 50 % uposażenia. Decyzja z dnia [...] marca 2011 r. została utrzymana w mocy przez [...] Komendanta Wojewódzkiego PSP decyzją z dnia [...] maja 2011 r.
[...] Komendant Wojewódzki PSP postanowieniem z dnia [...] czerwca 2013 r. wznowił przedmiotowe postępowanie i następnie decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 oraz art. 150 § 1 i art. 151 § 1 pkt. 2 Kpa, uchylił decyzję Komendanta Miejskiego PSP w S. z dnia [...] marca 2011 r. w sprawie obniżenia nagrody rocznej oraz uchylił utrzymującą ją w mocy decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego PSP z dnia [...] maja 2011 r., a także nakazał wypłacić M. C. kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy wypłaconą nagrodą roczną a należną w pełnej wysokości, którą to czynność powierzył do wykonania Komendantowi Miejskiemu PSP w S.
M. C. w odwołaniu wniosła o uchylenie powyższej decyzji i wydanie nowej decyzji w przedmiocie przyznania nagrody rocznej za 2010 rok w pełnej wysokości i powiększonej o kwotę należnych odsetek, a także poruszyła inne sprawy, jak postępowanie Komendantów PSP Miejskiego i Wojewódzkiego w niniejszej sprawie oraz kwestię wydania nowej opinii służbowej.
Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej po rozpatrzeniu odwołania, uznał je za niezasadne.
Organ uznał, iż uchylenie opinii służbowej, na podstawie której obniżono nagrodę roczną, winno skutkować uzupełnieniem tej nagrody do pełnej wysokości. Podkreślił, że zgodnie z ukształtowanym orzecznictwem sądów administracyjnych (Postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 23 kwietnia 2013 r. o sygn. akt III SA/Gd 300/13) opinii służbowych strażaków Państwowej Straży Pożarnej nie można traktować jako orzeczeń administracyjnych bezpośrednio kształtujących stan prawny w jakiejkolwiek sprawie, a w szczególności jako aktu wywołującego bezpośrednio skutki zewnętrzne w sferze stosunku służbowego funkcjonariusza. Opinia taka stanowi jedynie ocenę stanu wiedzy i umiejętności opiniowanego dokonaną przez przełożonego. W szczególności opinia niczego nie rozstrzyga i nie jest nakierowana na wywołanie bezpośrednich skutków prawnych. Opinię można zakwalifikować jako akt wewnętrzny kierowany do podmiotu znajdującego się wewnątrz danej struktury organizacyjnej, pozostającego w stosunku zależności służbowej i akt wynikający z podległości służbowej pomiędzy przełożonym, a podwładnym. Opinia nie przyjmuje w szczególności formy postanowienia lub decyzji. Nie jest bowiem kwalifikowanym aktem administracyjnym stanowiącym przejaw woli organu administracji publicznej, wydawanym na podstawie powszechnie obowiązującego prawa administracyjnego, o charakterze władczym zewnętrznym, rozstrzygającym konkretną sprawę określonej osoby w postępowaniu unormowanym przez przepisy procedury administracyjnej.