Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Wieczorek, Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas (spr.), Asesor WSA Karolina Kisielewicz, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi K. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie postępowania egzekucyjnego 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącego K. kwotę 580 (słownie: pięćset osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji postanowieniem z dnia [...] września 2018 r. działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r: poz. 1257, z późn. zm.), zwanej dalej "k.p.a.", w związku z art. 18, art. 23 § 4 pkt 1 oraz art. 59 § 3 w związku z art. 59 § 1 pkt 7 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1314, z późn. zm.), zwanej dalej "u.p.e.a.", w związku z wyrokiem Trybunatu Konstytucyjnego z dnia 18 października 2017 r., sygn. akt K 27/15 (Dz.U. z 2017 r. poz. 1954), po rozpatrzeniu zażalenia Pani H. S. z dnia [...] sierpnia 2018 r. postanowił uchylić postanowienie Wojewody M. nr [...] z dnia [...] lipca 2018 r. i umorzyć postępowanie egzekucyjne w całości.
Do wydania przedmiotowego rozstrzygnięcia doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
K.S.P., zwany dalej "wierzycielem", złożył do Wojewody M. wniosek z dnia [...] lipca 2018 r. o wszczęcie postępowania egzekucyjnego wobec Pani H. S., zwanej dalej "zobowiązaną", i jej członków rodziny. Do wyżej wymienionego wniosku wierzyciel dołączył tytuł wykonawczy nr [...] z dnia [...] lipca 2018 r., w którym jako podlegający egzekucji wskazano, wynikający z decyzji K. S. P. nr [...] z [...] grudnia 2015 r., obowiązek opróżnienia lokalu mieszkalnego nr [...] przy Placu [...] [...] w W. i przekazania go do dyspozycji K.S. P.
Postanowieniem nr [...] z dnia [...] lipca 2018 r. Wojewoda M. wezwał zobowiązaną do dobrowolnego wykonania wskazanego w ww. tytule wykonawczym obowiązku pod rygorem zastosowania środka egzekucyjnego w postaci przymusowego opróżnienia lokalu i innych pomieszczeń.
Postanowienie wraz z tytułem wykonawczym doręczone zostało zobowiązanej w dniu [...] sierpnia 2018 r. Zobowiązana w dniu [...] sierpnia 2018 r.., tj. z zachowaniem 7-dniowego terminu, wniosła za pośrednictwem organu egzekucyjnego do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji zażalenie na ww. postanowienie. W zażaleniu wskazała na brak możliwości spełnienia obowiązku wynikającego z orzeczonego środka egzekucyjnego ze względu na sytuację materialną, a mianowicie jako emerytka zamieszkuje w przedmiotowym lokalu wraz z bezrobotnym synem bez prawa do zasiłku. Nie posiadają innego lokalu i mimo spełnianych kryteriów nie otrzymali lokalu zastępczego. W ocenie zobowiązanej zastosowanie orzeczonego środka egzekucyjnego pozbawiłoby ich dachu nad głową i skazywało na bezdomność.
W uzasadnieniu wskazanego na wstępie rozstrzygnięcia organ powołała się na opublikowany w dniu [...] października 2017 r. w Dzienniku Ustaw Rzeczpospolitej Polskiej pod poz. 1954 wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 października 2017 r., sygn. akt K 27/15. Organ wskazał ,że w wyroku tym Trybunał orzekł, iż art. 144 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2017 r. poz. 1201, z późn. zm.) w zakresie, w jakim odnosi się do egzekucji z nieruchomości lub lokalu (pomieszczenia) służących zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych zobowiązanego, jest niezgodny z art. 30, art. 71 ust. 1 i art. 75 ust. 1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej przez to, że nie zawiera regulacji gwarantujących minimalną ochronę przed bezdomnością osobom, które nie są w stanie we własnym zakresie zaspokoić swoich potrzeb mieszkaniowych.