Organ wyjaśnił ,że art. 144 u.p.e.a. nie utracił wprawdzie, na skutek ww. wyroku, całkowicie mocy obowiązującej. TK nie orzekł bowiem, że art. 144 u.p.e.a. jest w pełnym zakresie niezgodny z ww. wzorcami konstytucyjnymi (rozstrzygnięcie takie wykluczałoby prowadzenie egzekucji obowiązku opróżnienia pomieszczenia lub lokalu bądź wydania nieruchomości), lecz stwierdził niezgodność art. 144 u.p.e.a. z art. 30, art. 71 ust. 1 i art. 75 ust. 1 Konstytucji RP "w zakresie w jakim przepis ten odnosi się do egzekucji z nieruchomości lub lokalu (pomieszczenia) służących zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych zobowiązanego" przez to, że nie zawiera on regulacji gwarantujących minimalną ochronę przed bezdomnością osobom, które nie są w stanie we własnym zakresie zaspokoić swoich potrzeb mieszkaniowych.
Jeżeli zatem dany lokal, pomieszczenie lub inna nieruchomość nie służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych zobowiązanego, art. 144 u.p.e.a. nadal może i powinien być stosowany.
Minister wyjaśnił ,że z analizy przedłożonych akt postępowania egzekucyjnego wynika, że zobowiązana wraz z synem zamieszkuje w lokalu mieszkalnym nr [...] przy PI. [...] [...] w W., którego dotyczy wynikający z decyzji Komendanta Stołecznego Policji z dnia [...] grudnia 2015 r. obowiązek opróżnienia lokalu. Będący przedmiotem egzekucji lokal mieszkalny służy zatem zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych zobowiązanej. Zarazem z przedstawionych przez zobowiązaną, a niezakwestionowanych przez wierzyciela informacji wynika, że ani ona ani jej synowie nie posiadają tytułu prawnego do żadnego innego lokalu mieszkalnego, nie posiadają także środków finansowych na zakup takiego lokalu. Zobowiązana wskazuje ponadto, że jako emerytowanej funkcjonariuszce Policji przysługuje jej na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2018 r. poz. 132, z późn. zm.), prawo do lokalu mieszkalnego będącego w dyspozycji odpowiednio ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub podległych mu organów, i w związku z tym w dniu [...] kwietnia 2016 r. wystąpiła do K. S. P. z wnioskiem o przydział przedmiotowego lokalu, jednakże wniosek ten nie został dotychczas rozpoznany. Powyższe okoliczności pozwalają przyjąć, że zobowiązana nie jest w stanie we własnym zakresie zaspokoić swych potrzeb mieszkaniowych.
Wydając przedmiotowe rozstrzygniecie Minister miał na uwadze fakt , że będący przedmiotem egzekucji lokal mieszkalny służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych zobowiązanej, a także fakt, iż art. 144 u.p.e.a. - w zakresie, w jakim przepis ten odnosi się do egzekucji z nieruchomości lub lokalu (pomieszczenia) służących zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych zobowiązanego - utracił, jak wskazano, na skutek powołanego wyroku TK moc obowiązującą. W ocenia Ministra brak jest podstawy prawnej do zastosowania w przedmiotowej sprawie określonego w art. 144 u.p.e.a środka egzekucji, tj. obowiązku opróżnienia lokalu (pomieszczenia). Powyższy brak podstawy prawnej potwierdza dodatkowo okoliczność, że zobowiązana nie jest w stanie we własnym zakresie zaspokoić swych potrzeb mieszkaniowych (okoliczność ta jest o tyle istotna że była ona motywem stwierdzenia przez TK niekonstytucyjności regulacji art. 144 u.p.e.a. we ww. zakresie).