Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska, Sędziowie WSA Anna Mierzejewska, Sławomir Antoniuk (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2015 r. sprawy ze skargi W. P. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie uznania za niedopuszczalne zarzuty w postępowaniu egzekucyjnym - oddala skargę -
Minister Spraw Wewnętrznych postanowieniem z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] , wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 144 k.p.a. oraz art. 18, art. 23 § 4 pkt 1 i art. 34 § 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 1015 ze zm. - zwanej dalej u.p.e.a.), utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniesionych przez W. P.zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Minister Spraw Wewnętrznych wskazał, iż postępowanie egzekucyjne w sprawie opróżnienia przez W. P. lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] wszczęte zostało przez Wojewodę [...] na wniosek Komendanta [...] Policji z dnia [...] kwietnia 2014 r. Obowiązek podlegający egzekucji określony został w wystawionym przez wierzyciela tytule wykonawczym z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...]na podstawie decyzji administracyjnej Komendanta [...] Policji z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] utrzymanej w mocy decyzją Komendanta Głównego Policji z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] orzekających o opróżnieniu przez zobowiązaną oraz jej siostrę U. P. wymienionego wyżej lokalu mieszkalnego.
Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...]organ egzekucyjny wezwał W. P. do opróżnienia lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...]pod rygorem zastosowania środka egzekucyjnego w postaci przymusowego opróżnienia lokalu. Postanowienie wraz z tytułem wykonawczym doręczone zostało zobowiązanej w dniu [...] maja 2014 r.
Pismem z dnia [...] maja 2014 r. zobowiązana wniosła zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Treść zarzutów wniesionych przez W. P. oparta została o przesłanki określone w art. 33 § 1 pkt 5 i 7 u.p.e.a. Zobowiązana podniosła, iż decyzja Komendanta [...] Policji z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...]jest niewykonalna bowiem jest sprzeczna z obowiązującym prawem. Ponadto, upomnienie wzywające skarżącą do opróżnienia lokalu, zdaniem zobowiązanej, podpisane zostało przez osobę nieuprawnioną, w związku z czym nie może być uważane za skutecznie doręczone.
Postanowieniem z dnia [...] września 2014 r. organ egzekucyjny - Wojewoda [...]orzekł o niedopuszczalności zarzutów wniesionych przez W. P. w sprawie prowadzonej egzekucji administracyjnej.
Na ww. postanowienie zobowiązana wniosła zażalenie podnosząc, iż decyzja nakładająca obowiązek opróżnienia zajmowanego przez nią lokalu mieszkalnego została zaskarżona do sądu administracyjnego. Zdaniem skarżącej, organ wbrew faktom stwierdził, iż skarga wymienionej na decyzję Komendanta Głównego Policji nie została rozpatrzona, tymczasem skarga nie została w ogóle przekazana do sądu przez organ. Skarżąca podtrzymała ponadto zarzut dotyczący braku posiadania uprawnienia do podpisania upomnienia przez z-cę Komendanta [...] Policji.
Minister Spraw Wewnętrznych uznał zarzuty zażalenia za niezasadne i rozstrzygnięciem z dnia [...] listopada 2014 r. utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy. W motywach rozstrzygnięcia organ II instancji podkreślił, iż zgodnie z art. 33 § 1 pkt 5 i 7 u.p.e.a. podstawą zarzutów zgłaszanych przez stronę jest niewykonalność obowiązku o charakterze niepieniężnym oraz brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1.