Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska-Matusiak, Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej, Ewa Marcinkowska (spr.), Protokolant referent stażysta Eliza Kusy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2011 r. sprawy ze skargi R. B. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji przyznającej równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego oddala skargę
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją nr [...] z dnia [...] listopada 2010 r. wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. w związku z art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277 z późn. zm.), uchylił decyzję Komendanta Głównego Policji nr [...] z dnia [...] września 2010 r., którą stwierdzono nieważność decyzji Komendanta [...] Policji nr [...] z dnia [...] lutego 2007 r. i umorzył postępowanie organu I instancji.
Do wydania powyższej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
R. B. wstąpił do służby w Policji [...] listopada 1996 r., rozkazem personalnym nr [...] z dniem [...] listopada 1999 r. został mianowany policjantem w służbie stałej.
Zainteresowany od dnia [...] listopada 1999 r. pobierał równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego. Od dnia 1 stycznia 2007 r. świadczenie to miał przyznane na podstawie decyzji nr [...] z dnia [...] lutego 2007 r. Komendanta [...] Policji.
Postanowieniem nr [...] z dnia [...] sierpnia 2010 r. Komendant Główny Policji wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie stwierdzenia nieważności ww. decyzji Komendanta [...] Policji.
Decyzją nr [...] z dnia [...] września 2010 r. wydaną na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 oraz art. 157 § 1 k.p.a., art. 97 ust. 5 i art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277 z póź. zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego (Dz. U. Nr 100, poz. 918 z póź. zm), Komendant Główny Policji stwierdził nieważność decyzji Komendanta [...] Policji nr [...] z dnia [...] lutego 2007 r. przyznającej równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż zgodnie z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. organ administracji państwowej stwierdza nieważność decyzji, która została wydana bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa. Podkreślił, że w świetle bogatego orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego rażące naruszenie prawa zachodzi wtedy, gdy treść decyzji pozostaje w wyraźnej sprzeczności z przepisami prawa w ogóle, a w szczególności z treścią zastosowanego w niej przepisu.
Przypomniał jednocześnie, że w świetle art. 92 ust. 1 ustawy o Policji policjantowi w służbie stałej przysługuje równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego, jeżeli on sam lub członkowie jego rodziny nie posiadają lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej.
Organ zaznaczył, iż w rozpatrywanej sprawie bezspornym jest, że w dniu 11 grudnia 2001 r. na podstawie aktu notarialnego Repertorium [...] R. B. stał się współwłaścicielem lokalu mieszkalnego nr [...] w W., a tym samym od tej daty zainteresowany posiada tytuł prawny do przedmiotowej nieruchomości. Istotą normy art. 92 ust. 1 ustawy o Policji jest natomiast to, aby z równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego korzystali wyłącznie policjanci, którzy nie posiadają lokalu mieszkalnego oraz zarówno członkowie ich rodzin nie posiadają lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby funkcjonariusza lub w miejscowości pobliskiej, a nie odpowiedniego - zgodnego z normami zaludnienia - lokalu mieszkalnego. Tym samym sama okoliczność posiadania w miejscu pełnienia służby, jakiegokolwiek mieszkania lub domu, na podstawie tytułu prawnego wymienionego w przepisach rozporządzenia MSWiA z dnia 28 czerwca 2002 r., przez funkcjonariusza lub członków jego rodziny, wyklucza możliwość przyznania mu przedmiotowego świadczenia. W zaistniałym stanie faktycznym, w świetle przepisów art. 92 ust. 1 i 2 ustawy o Policji, stwierdzić zatem należy, iż nastąpiło rażące naruszenie przepisu, którego regulacja nie budzi wątpliwości prawnych w sposób oczywisty.