Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak Sędzia WSA Janusz Walawski (spr.) Protokolant ref. staż. Eliza Kusy po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi A. Z. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na odbywanie pozaetatowej aplikacji prokuratorskiej oddala skargę
Prokurator Apelacyjny [...], działając na podstawie art. 104 § 1 i 2 i art. 108 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) i art. 94b ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206 z późn. zm.) w zw. z art. 70 ust. 3 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury (Dz. U. Nr 26, poz. 157 z późn. zm.), w dniu [...] grudnia 2009 r. wydał decyzję nr [...], którą cofnął A. Z., w związku z rażącym naruszeniem obowiązków aplikanta zezwolenie na odbywanie pozaetatowej aplikacji prokuratorskiej na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 2 ustawy o prokuraturze ze skutkiem na dzień [...] sierpnia 2003 r. z rygorem nadania natychmiastowej wykonalności.
W dniu [...] grudnia 2009 r. ww. złożył do Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego odwołanie, w którym zarzucił, że organ pierwszej instancji wydając decyzję dokonał błędnej wykładni przepisów prawa materialnego, błędnie ustalił stan faktyczny sprawy i błędnie zastosował przepisy prawa procesowego.
Organ odwoławczy, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa w dniu [...] lutego 2010 r. wydał decyzję nr [...], którą utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podał m.in., że cofnięcie zezwolenia na odbywanie przedmiotowej aplikacji było w pełni zasadne w sytuacji, gdy aplikantowi przedstawiono zarzuty popełnienia przestępstw umyślnych. Takim zachowaniem aplikant rażąco naruszył obowiązki i rotę ślubowania. Przyczyna cofnięcia aplikantowi zezwolenia na odbywanie aplikacji pozaetatowej jest nadal aktualna niezależnie od etapu, na jakim znajduje się lub znajdować będzie prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne.
Decyzja Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego stała się przedmiotem skargi wniesionej przez A. Z. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Zaskarżonej decyzji zarzucił, ze została wydana z naruszeniem prawa materialnego, tj.:
1) art. 94b ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 90 ustawy o Prokuraturze, poprzez ich błędną wykładnię polegającą m.in. na mylnym przyjęciu, że swoim zachowaniem w chwili wydawania zaskarżonej decyzji nadal narusza obowiązki pozaetatowego aplikanta prokuratorskiego,
2) art. 94c w zw. art. 92 powołanej ustawy, poprzez ich błędną wykładnię literalną, polegającą m.in. na mylnym przyjęciu, iż ujawnione w 2003 r. jego zachowanie wyczerpuje znamię " teraźniejszego naruszenia obowiązków " w sposób rażący,
3) art. 94c w zw. z art. 96 powołanej ustawy, poprzez ich błędną wykładnię systemową, polegającą m.in. na mylnym przyjęciu, że istnieje podstawa prawna w dniu wydania decyzji przez organ pierwszej instancji do zastosowania procedury dyscyplinarnej, podczas gdy organ nie zastosował art. 96 ustawy.
Ponadto skarżący zarzucił, że organ błędnie ustalił stan faktyczny sprawy, jak również naruszył art. 10 Kpa, poprzez uniemożliwienie mu czynnego udziału w prowadzonym postępowaniu.
Podnosząc powyższe zarzuty skarżący wniósł o: