Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędziowie WSA Andrzej Góraj, Konrad Łukaszewicz (spr.), Protokolant referent stażysta Paulina Lichowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2019 r. sprawy ze skargi Z. Z. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów oddala skargę
Przedmiotem kontroli sądowoadministracyjnej w niniejszej sprawie była decyzja Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (zwanego dalej: "Ministrem") z dnia [...] października 2018 r. o numerze [...] o odmowie wyłączenia stosowania przepisów.
Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:
Z. Z. (zwany dalej: "Skarżącym") wystąpił do Ministra z wnioskiem o zastosowanie wobec niego art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 132 ze zm.; zwanej dalej: "ustawą zaopatrzeniową").
W uzasadnieniu wniosku Skarżący wskazał, iż w dniu [...] listopada 1987 r. został przyjęty do służby przygotowawczej w Milicji Obywatelskiej na stanowisku [...] Sekcji [...] w Wydziale [...] Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w [...], w którym to Wydziale pełnił służbę do dnia [...] lipca 1990 r. Skarżący podkreślił, iż przez cały ten okres był funkcjonariuszem Milicji Obywatelskiej i nigdy nie podpisywał oświadczenia woli służby w Służbie Bezpieczeństwa. Podniósł również, że Wydział [...] nie wykonywał żadnych czynności operacyjno-technicznych niezbędnych w działalności SB, dlatego też nie zgadza się on z informacją sporządzoną przez Instytut Pamięci Narodowej dotyczącą jego służby na rzecz totalitarnego państwa.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2018 r. Minister odmówił wyłączenia stosowania wobec Skarżącego art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy zaopatrzeniowej.
W uzasadnieniu organ wskazał, iż na podstawie zebranego materiału dowodowego ustalono, iż całkowity okres służby Skarżącego wynosi 24 lata, 3 miesiące i 27 dni. Jak wynika natomiast z informacji Instytutu Pamięci Narodowej (zwanego dalej: "IPN") z dnia [...] marca 2017 r., w okresie od dnia [...] listopada 1987 r. do dnia [...] lipca 1990 r. Skarżący pełnił służbę na rzecz totalitarnego państwa, o której mowa w art. 13b ustawy zaopatrzeniowej, co stanowi 2 lata i 9 miesięcy.
Organ wskazał następnie, iż warunkiem zastosowania art. 8a ustawy zaopatrzeniowej jest wystąpienie szczególnie uzasadnionego przypadku polegającego na łącznym spełnienie dwóch warunków, tj. krótkotrwałej służby przed dniem [...] lipca 1990 r. oraz rzetelnego wykonywania zadań i obowiązków po dniu 12 września 1989 r., w szczególności z narażeniem zdrowia i życia.
Minister podniósł następnie, iż jego obowiązkiem była weryfikacja tych przesłanek w sposób indywidualny w odniesieniu do wniosku Skarżącego. W tym celu organ dokonał w pierwszej kolejności wykładni pojęć "krótkotrwała służba", "rzetelne wykonywanie zadań", "szczególnie z narażeniem życia" oraz "szczególnie uzasadnionego przypadku", a następnie wskazał, iż w odniesieniu do Skarżącego nie została spełniona przesłanka "krótkotrwałości" pełnionej służby, bowiem okres 2 lat i 9 miesięcy, zarówno w ujęciu bezwzględnym (tj. jeżeli chodzi o jego długości), jak i w ujęciu proporcjonalnym - w stosunku do całego okresu służby - nie może być oceniony jako krótkotrwały.