Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Narodowego Banku Polskiego w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska (spr.), , Protokolant referent Joanna Mazur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2020 r. sprawy ze skargi Fundacji [...] z siedzibą w [...] na decyzję Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia [...] października 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Prezesa Narodowego Banku Polskiego na rzecz skarżącej Fundacji [...] z siedzibą w [...] kwotę 200 (słownie: dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6480
Inne orzeczenia z hasłem:
Dodatki mieszkaniowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Narodowego Banku Polskiego
Uzasadnienie strona 1/5

Wnioskiem z [...] stycznia 2019 r., przesłanym drogą poczty elektronicznej, Fundacja [...] z siedzibą w W. (dalej: "skarżąca", "fundacja"), na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1429 ze zm.; dalej: "u.d.i.p."), wystąpiła do Prezesa Narodowego Banku Polskiego (dalej: "Prezes NBP", "organ") o udostępnienie informacji w zakresie rejestru zawartych w 2018 r. umów cywilnoprawnych (zlecenia oraz dzieło), zawierającego dane podmiotów, z którymi zawarto umowy, przedmiot umowy oraz kwotę wynagrodzenia/kosztu.

Po rozpoznaniu powyższego wniosku, decyzją z [...] marca 2019 r. nr [...] Prezes NBP w oparciu o art. 16 ust. 1 u.d.i.p. odmówił fundacji udostępnienia żądanej informacji publicznej.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ podał, że w rejestrze za 2018 r., prowadzonym przez Narodowy Bank Polski (dalej: "NBP"), znajdują się informacje objęte ochroną prawną na gruncie przepisów u.d.i.p. Organ realizuje w zakresie swojej ustawowej właściwości zadania banku centralnego państwa, wskazane w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 2017 r., poz. 1373 ze zm.) oraz w innych ustawach. Do zadań tych należą: obsługa bankowa budżetu państwa oraz prowadzenie rachunków bankowych innych podmiotów (w szczególności banków, Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej i Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego), prowadzenie polityki pieniężnej (poprzez stosowanie instrumentów wskazanych w ustawie o Narodowym Banku Polskim), podejmowanie określonych działań na rzecz stabilności systemu finansowego oraz na rzecz systemu płatniczego. Wykonywanie zadań banku centralnego jest związane bezpośrednio z zawieraniem przezeń umów, służących wykonaniu czynności bankowych, określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2187 ze zm.; dalej: "p.b."), co skutkuje objęciem tych umów tajemnicą bankową, o której mowa w art. 104 ust. 1 p.b. Tajemnicę bankową stanowią wszystkie informacje, dotyczące czynności bankowej, uzyskane w czasie negocjacji, w trakcie zawierania i realizacji umowy, na podstawie której bank tę czynność wykonuje. W odniesieniu do umów obejmujących świadczenie usług płatniczych, NBP jest obowiązany do zachowania tajemnicy zdefiniowanej w art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2003 ze zm.; dalej: "u.u.p."). Obejmuje ona m.in. informacje dotyczące użytkownika w związku ze świadczonymi na jego rzecz usługami płatniczymi, wydawanym mu pieniądzem elektronicznym lub kredytem, udzielonym zgodnie z przepisami tej ustawy.

Wniosek fundacji o udostępnienie zawartych w rejestrze informacji, w zakresie obejmującym informacje stanowiące tajemnicę bankową lub tajemnicę świadczenia usług płatniczych, dotyczy informacji objętych ochroną na podstawie art. 5 ust. 1 u.d.i.p. Organ poddał analizie możliwość wyłączenia (usunięcia) z rejestru informacji podlegających ochronie, lecz wykazała ona, że podjęcie działań mających na celu usunięcie z niego informacji, co do których zachodzą określone w art. 5 ust. 1 u.d.i.p. przesłanki ograniczenia prawa dostępu do informacji publicznej, wymagałoby ingerencji w strukturę rejestru. To zaś prowadziłoby do naruszenia integralności zawartych w nim danych. Niezbędna byłaby bowiem modyfikacja informacji o zdarzeniach, mających miejsce w przeszłości, które zostały zaewidencjonowane w systemie elektronicznym na podstawie zgłoszeń od departamentów i jednostek organizacyjnych NBP będących gestorami poszczególnych umów. Konsekwencją takiej ingerencji byłaby dezintegracja danych zawartych w rejestrze. Uniemożliwiałoby to traktowanie utworzonego w ten sposób zestawu danych jako rejestru umów cywilnoprawnych, zawartych przez NBP w okresie objętym żądaniem fundacji. Dokonywanie zmian w bazie danych, poprzez usuwanie określonych informacji, może wpłynąć negatywnie na jej strukturę, a w konsekwencji na prawidłowe działanie rejestru. Dane na dzień ich wygenerowania w ramach wskazanego zestawu odbiegałyby od zaewidencjonowanych w rejestrze, zgodnie z przepisami obowiązującymi w NBP, a w skrajnym przypadku mogłyby być one błędne.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6480
Inne orzeczenia z hasłem:
Dodatki mieszkaniowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Narodowego Banku Polskiego