Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Konrad Łukaszewicz, Sędzia WSA Ewa Kwiecińska (spr.), Sędzia WSA Danuta Kania, Protokolant referent Monika Duma-Szymczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2019 r. sprawy ze skargi J.U. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów oddala skargę
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] działając na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096) w związku z art. 8a ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2018 r., poz. 132 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o zaopatrzeniu funkcjonariuszy (...)" lub "ustawą zaopatrzeniową", utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] września 2018 r. nr [...] o odmowie wyłączenia stosowania wobec J. U. art. 15c, art. 22a i art. 24a ww. ustawy z dnia 18 lutego 1994 r"
J. U., beneficjentka renty rodzinnej po zmarłym mężu - J. U., wnioskiem z dnia [...] marca 2018 r. wystąpiła do organu o zastosowanie wobec niej art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy (...).
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją nr [...] z dnia [...] września 2018 r. odmówił wyłączenia stosowania wobec strony art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy zaopatrzeniowej z uwagi na fakt, że funkcjonariusz, po którym wnioskodawczym pobiera rentę rodzinną, nie pełnił służby po dniu 12 września 1989 r.
Z zachowaniem ustawowego terminu J. U. przesłała wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Wskazała, iż uzasadnienie decyzji miało charakter lakoniczny, ogólnikowy, a wobec jej męża zastosowano zasady odpowiedzialności zbiorowej za czyny popełnione przez część funkcjonariuszy służb bezpieczeństwa PRL.
Ponownie analizując sprawę, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził, że całkowity okres służby J. U. wynosił 30 lat, 3 miesiące i 21 dni, z czego na rzecz totalitarnego państwa, o którym mowa w art. 13b ustawy zaopatrzeniowej - od dnia [...] listopada 1951 r. do dnia [...] października 1979 r., tj. 27 lat 11 miesięcy i 5 dni.
Z dokumentacji wynika również, że ww. został zwolniony ze służby w Milicji Obywatelskiej w dniu [...] października 1979 r. i po tej dacie nie pełnił ponownie już służby. Skoro J. U. pełnił służbę do dnia [...] października 1979 r. i nie pełnił służby po dniu 12 września 1989 r., to nie spełnia wymogów przewidzianych cytowanym powyżej art. 8a ustawy zaopatrzeniowej. Organ nie ma w tym przypadku możliwości zbadania rzetelności wykonywania przez ww. funkcjonariusza zadań i obowiązków po dniu 12 września 1989 r., w szczególności z narażeniem życia i zdrowia, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 8a ust. 1 pkt 2 ustawy zaopatrzeniowej. W ocenie organu powyższa sytuacja wyklucza możliwość wyłączenia w stosunku do J. U. stosowania art. 15c, art. 22a i art. 24a tej ustawy.
Jednocześnie organ wskazał, że jeżeli strona nie zgadza się z informacją o przebiegu służby, wydaną przez Instytut Pamięci Narodowej na podstawie wyżej powołanych przepisów, z uwagi na fakt, błędnych - jej zdaniem - ustaleń, czy służba ta miała charakter działań na rzecz totalitarnego państwa, to powinna tę kwestię podnieść nie w ramach postępowania prowadzonego przed Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie art. 8a ustawy zaopatrzeniowej, ale poinformować o tym IPN i ewentualnie wnosić o zmianę sporządzonej informacji.