Sprawa ze skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji w przedmiocie wygaśnięcia decyzji o przydziale kwatery tymczasowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas, Sędzia WSA Konrad Łukaszewicz (spr.), Protokolant specjalista Wiesława Jesiotr po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2019 r. sprawy ze skargi A. J., E. J., S. J. małoletniego M. J. reprezentowanego przez przedstawicieli ustawowych A. J. i E. J. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] stycznia 2019 r., nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia decyzji o przydziale kwatery tymczasowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta [...] Policji z dnia [...] października 2018 r. nr [...]; 2. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz stron skarżących A. J., E. J., S. J. i małoletniego M. J. 680 zł (słownie: sześćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/7

Kontrolą sądowoadministracyjną w niniejszej sprawie objęte zostało postępowanie administracyjne zakończone decyzją Komendanta Głównego Policji (zwanego dalej: "Komendantem Głównym") z dnia [...] stycznia 2019 r. o numerze [...] w przedmiocie wygaśnięcia decyzji o przydziale kwatery tymczasowej.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

W dniu [...] sierpnia 2003 r. Komendant [...] Policji (zwany dalej: "Komendantem [...]") wydał decyzję nr [...] o przydziale funkcjonariuszowi Policji w służbie stałej - A. J. (zwanemu dalej również: "Skarżącym") - kwatery tymczasowej nr [...] przy ul. [...] w [...]. Osobami uprawnionymi do wspólnego zamieszkiwania zostali członkowie rodziny policjanta, tj. żona E. J. i dwóch synów: S. J. i M. J. (zwani dalej: "Skarżącymi").

Rozkazem personalnym z dnia [...] grudnia 2016 r. A. J. został zwolniony ze służby w Policji z dniem [...] stycznia 2017 r. w związku z pisemnym zgłoszeniem wystąpienia ze służby.

Pismem z dnia [...] marca 2017 r. zawiadomiono Skarżącego o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie opróżnienia kwatery tymczasowej.

Decyzją z dnia [...] września 2017 r. Komendant [...] nakazał Skarżącym - opróżnienie i przekazanie w stanie wolnym kwatery tymczasowej nr [...] przy ul. [...] w [...]. Decyzja ta została następnie utrzymana w mocy przez Komendanta Głównego - decyzją z dnia [...] października 2017 r.

Skarżący wystąpili ze skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Komendanta Głównego z dnia [...] października 2017 r. w przedmiocie opróżnienia i przekazania w stanie wolnym kwatery tymczasowej, który wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2018 r. o sygn. akt II SA/Wa 258/18 - uchylił zarówno decyzję Komendanta Głównego z dnia [...] października 2017 r., jak również utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta [...] z dnia [...] września 2017 r.

W uzasadnieniu do wyroku Sąd zauważył, iż przydzielona A. J. w 2003 r. kwatera odpowiadała normom przewidzianym dla lokali mieszkalnych, zaś Skarżący był wówczas funkcjonariuszem w służbie stałej, a nadto - że w złożonym wniosku domagał się przydzielenia lokalu mieszkalnego. Zdaniem Sądu, Skarżący nie spełniał zatem warunków do przydzielenia mu kwatery tymczasowej, bowiem nie był policjantem w służbie przygotowawczej, ani też policjantem w służbie stałej, który został przeniesiony z urzędu, bądź delegowany do służby w innej miejscowości. W ocenie Sądu, istotnym było również to, iż na policjanta nałożono obowiązek uiszczania czynszu i opłat, podczas gdy przepisy resortowe przewidują pokrywanie kosztów zakwaterowania w kwaterach tymczasowych ze środków budżetowych Policji.

W konsekwencji Sąd uznał, iż skoro przydzielony lokal nie odpowiadał warunkom przewidzianym w przepisach resortowych, tj. ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 161 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz przydziału i opróżniania tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1170 ze zm.; zwanego dalej: "rozporządzeniem z dnia 18 maja 2005 r."), jak również nie zostały spełnione przesłanki podmiotowe, to nie można było stosować przepisu § 13 rozporządzenia z dnia 18 maja 2005 r., dającego podstawę do opróżnienia kwatery tymczasowej, gdyż opróżnienie lokalu naruszało wskazane przepisy ustawy o Policji.

Strona 1/7