Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędziowie WSA Joanna Kube (spr.), Danuta Kania, Iwona Maciejuk, , Protokolant sekretarz sądowy Marcin Borkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi W. D. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie opróżnienia lokalu mieszkalnego oddala skargę.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...], na podstawie art. 127 § 3 oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.), zwanej dalej K.p.a. w związku z art. 99a ust. 1 pkt 9 i art. 101 ust. 5 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1643 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] o opróżnieniu lokalu mieszkalnego przez W.D. wraz ze wszystkimi osobami zamieszkującymi.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, że W.D., będąc funkcjonariuszem Straży Granicznej, na podstawie decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 1999 r. nr [...] uzyskał lokal mieszkalny nr [...] przy ul. [...] w [...] pozostający w dyspozycji Straży Granicznej składający się z czterech pokoi o powierzchni użytkowej [...] m2, w tym powierzchni mieszkalnej [...] m2, w którym do wspólnego zamieszkiwania z najemcą uprawnieni zostali jego żona i dwóch synów.
W dniu [...] września 2001 r. W.D. został zwolniony ze służby w Straży Granicznej nie nabywając uprawnień emerytalnych z ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2016 r., poz. 708); zwanej dalej ustawą o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy (...).
Jak wynika z dokumentacji, po zwolnieniu ze służby W.D. stał się właścicielem domu jednorodzinnego przy ul. [...] w [...], którego powierzchnia mieszkalna ([...] m2) odpowiada należnym mu normom zaludnienia.
Zgodnie zaś z art. 99a ust. 1 pkt 9 ustawy o Straży Granicznej funkcjonariusz jest obowiązany do opróżnienia lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 94 ust. 1 jeżeli w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej on lub jego małżonek uzyskali inny lokal mieszkalny lub dom o powierzchni mieszkalnej odpowiadającej co najmniej przysługującym funkcjonariuszowi i członkom jego rodziny normom zaludnienia.
W ocenie organu odwoławczego przepisy ustawy o Straży Granicznej dotyczące opróżnienia lokali przez funkcjonariuszy mają również zastosowanie do innych osób, w tym byłych funkcjonariuszy zajmujących lokale pozostające w dyspozycji jednostek organizacyjnych MSWiA, w przeciwnym razie oznaczałoby to sankcjonowanie stanu nierówności i niesprawiedliwości poprzez nieuzasadnione uprzywilejowanie funkcjonariuszy będących poza służbą w stosunku do wykonujących zadania służbowe, co byłoby sprzeczne z zasadą celowości.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji odnosząc się do zarzutu naruszenia zasad współżycia społecznego poprzez nieuwzględnienie okoliczności, że w lokalu mieszkalnym nr [...] przy ul. [...] w [....] zamieszkuje była jego żona stwierdził, że nie jest ona funkcjonariuszem Straży Granicznej i nie ma innych uprawnień do zajmowania przydzielonego stronie mieszkania, niż wynikające z decyzji administracyjnej o przydziale. Wymieniona nie jest członkiem rodziny funkcjonariusza w rozumieniu art. 93 ustawy o Straży Granicznej. Powyższe oznacza, że nie spełnia przesłanek ustawowych uprawniających ją do uzyskania tytułu prawnego do zajmowanego mieszkania. Jej uprawnienie do zamieszkiwania w przedmiotowym lokalu wynikało ze stosunku rodzinnego łączącego ją ze stroną. Skoro jednak W.D. nie jest już uprawniony do zajmowania przyznanego mu decyzją administracyjną lokalu mieszkalnego, to tym samym jego była żona również utraciła prawo do dalszego zamieszkiwania w przedmiotowym lokalu.