Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Anna Mierzejewska, Protokolant Arkadiusz Koziarski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2009 r. sprawy ze skargi K. F. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji nr [...] 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą nr [...] z dnia [...] stycznia 2009 r. 2) uchyla decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] z dnia [...] października 2008 r. 3) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2009 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), po rozpoznaniu wniosku K. F. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję nr [...] z dnia [...] stycznia 2009 r., którą odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] z dnia [...] października 2008 r. o uchyleniu decyzji nr [...] Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2005 r. w części wskazującej, że zwalniany oficer pozostaje w dyspozycji Szefa BOR i o odmowie uchylenia ww. decyzji w pozostałym zakresie.
W uzasadnieniu organ wskazał, iż K. F. - [...], delegowany za granicę do wykonywania zadań [...], rozkazem personalnym nr [...] Szefa BOR z dnia [...] sierpnia 2004 r., został z dniem [...] września 2004 r. zwolniony z zajmowanego stanowiska służbowego i przeniesiony do dyspozycji Szefa BOR. Powyższe rozstrzygnięcie nastąpiło w związku z unieważnieniem dotychczas obowiązującego etatu Biura Ochrony Rządu i wprowadzeniem nowego etatu tej formacji. Z rozkazem tym K. F. zapoznany został po powrocie z oddelegowania w dniu [...] czerwca 2005 r.
W dniu 1 lipca 2004 r. K. F. wypowiedział stosunek służbowy w trybie art. 35 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U. z 2004 r. Nr 163, poz. 1712 ze zm.).
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2005 r. zwolnił [...] K. F. z dniem [...] października 2005 r. ze służby stałej w BOR, wskutek upływu ustawowego terminu pisemnego zgłoszenia przez funkcjonariusza wystąpienia ze służby.
W dniu 26 czerwca 2007 r. K. F. wystąpił o stwierdzenie nieważności rozkazu personalnego nr [...] Szefa BOR z dnia [...] sierpnia 2004 r.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, decyzją nr [...] z dnia [...] września 2007 r. odmówił stwierdzenia nieważności kwestionowanego przez K. F. rozkazu personalnego. Rozpoznając następnie wniosek K. F. o ponowne rozpoznanie sprawy Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] października 2007 r. nr [...] utrzymał swoją decyzję w mocy.
Decyzja ta stała się przedmiotem skargi K. F. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem o sygnaturze akt II SA/Wa 2153/07 z dnia 28 marca 2008 r. uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] z dnia [...] września 2007 r. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] sierpnia 2004 r. Szef Biura Ochrony Rządu zwolnił K. F. z dniem [...] września 2004 r. z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego [...] i przeniósł do dyspozycji Szefa Biura Ochrony Rządu. Powyższy rozkaz został doręczony skarżącemu dopiero w dniu 27 czerwca 2005 r. i dopiero z tym dniem organ był nim związany, bowiem - zgodnie z art. 110 kpa - organ administracji publicznej, który wydał decyzję, jest nią związany od chwili jej doręczenia lub ogłoszenia, o ile kodeks nie stanowi inaczej. Sąd uznał też, że w sprawie nie miał zastosowania art. 130 § 3 kpa, bowiem rozkazowi temu nie został nadany rygor natychmiastowej wykonalności w trybie art. 108 kpa, ani też nie podlega on natychmiastowemu wykonaniu z mocy ustawy. A ponieważ dopiero doręczenie decyzji stanowi wprowadzenie jej do obrotu prawnego to wydana w dniu [...] sierpnia 2004 r. decyzja, którą od dnia [...] września 2004 r. zwolniono skarżącego z dotychczas zajmowanego stanowiska i przeniesiono do dyspozycji Szefa BOR, a którą doręczono skarżącemu dopiero 10 miesięcy później, w dniu 27 czerwca 2005 r., rażąco narusza prawo. Wskazać również należy, iż zgodnie z treścią art. 130 § 1 kpa, decyzja przed upływem terminu do wniesienia odwołania nie ulega wykonaniu.