Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania (spr.), Sędziowie WSA Janusz Walawski, Piotr Borowiecki, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 5 grudnia 2017 r. sprawy ze skargi M. L. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie uznania za bezzasadne zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego oddala skargę.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji postanowieniem z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.), dalej: "k.p.a.", art. 18, art. 23 § 4 pkt 1 ustawy dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r. poz. 599 ze zm.), dalej: "u.p.e.a.", utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] o uznaniu za bezzasadne zarzutów M. L. w sprawie prowadzonej egzekucji administracyjnej.
Powyższe postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W związku z nie wykonaniem przez M. L. obowiązku opróżnienia i przekazania do dyspozycji Komendanta [...] Policji lokalu mieszkalnego nr [...] w budynku położonym w [...] przy ul. [...] w oparciu o decyzję z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...], wierzyciel złożył do organu egzekucyjnego - Wojewody [...] wniosek o przeprowadzenie egzekucji administracyjnej. Zgodnie z art. 20 § 3 u.p.e.a. organem egzekucyjnym świadczeń o charakterze niepieniężnym, wynikających z decyzji z zakresu administracji rządowej wydanych przez państwowe jednostki organizacyjne jest wojewoda.
Postanowieniem z dnia [...] września 2016 r. nr [...] Wojewoda [...] wezwał zobowiązanego - na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] z dnia [...] sierpnia 2016 r. - do opróżnienia z rzeczy i osób jego prawa reprezentujących lokalu mieszkalnego nr [...] w budynku położonym w [...] przy ul. [...], pod rygorem zastosowania środka egzekucyjnego w postaci opróżnienia lokalu i innych pomieszczeń.
Pismem z dnia [...] września 2016 r. zobowiązany wniósł zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Treść zarzutów obejmowała brak uprzedniego doręczenia upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1 u.p.e.a. (art. 33 § 1 pkt 7 u.p.e.a.) oraz niespełnienie w tytule wykonawczym wymogów określonych w art. 27 u.p.e.a. (art. 33 § 1 pkt 10 u.p.e.a.).
Skarżący podniósł, że w związku ze wstrzymaniem wykonania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (postanowieniem z dnia 5 listopada 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 1801/13), a następnie Naczelny Sąd Administracyjny (postanowieniem z dnia 18 listopada 2014 r., sygn. akt I OSK 2887/14) decyzji Komendanta Głównego Policji z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] utrzymującej w mocy decyzję Komendanta [...] Policji z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...], podlegał on ochronie tymczasowej, co wykluczało możliwość skierowania do niego i uznania za skutecznie doręczone upomnienia wzywającego do opróżnienia lokalu. Doręczone upomnienie, zdaniem skarżącego, nie wywołało żadnych skutków prawnych, natomiast obowiązek określony w decyzji KGP z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] nie był wymagalny. Wobec powyższego, tytuł wykonawczy nie zawiera elementu wymaganego art. 27 § 1 pkt 12 u.p.e.a., tj. daty doręczenia upomnienia.
Zgodnie z art. 34 § 1 u.p.e.a., organ egzekucyjny przekazał pismo zobowiązanego do rozpatrzenia przez Komendanta [...] Policji.