Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Pisula - Dąbrowska Sędzia WSA Ewa Grochowska - Jung (spr.) Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak Protokolant Referent - stażysta Eliza Kusy po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2011 r. sprawy ze skargi W.S. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej wnioskowanej z dnia [...] grudnia 2010 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję [...] Inspektora Nadzoru Budowlanego w W. Nr [...] z dnia [...] stycznia 2011 r. 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości 3. zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz W.S. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
Pismem z dnia [...] grudnia 2010 r. przesłanym pocztą elektroniczną, a także złożonym osobiście w dniu [...] grudnia 2010 r. W.S. - powołując się na ustawę z 6 września 2001 r. o dostępie do Informacji publicznej, zwrócił się do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W. o poinformowanie go jakie sprawy toczą się obecnie przeciwko Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w W. przed sądami (administracyjnymi, cywilnymi, karnymi) oraz przed SKO w W. wraz ze wskazaniem sądów, sygnatur spraw i przedmiotów poszczególnych postępowań.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w W., skarżąc na podstawie art. 16 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] odmówił udostępnienia informacji publicznej. W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż żądana przez W.S. informacja jest informacją przetworzoną, której uzyskanie jest możliwe tylko w takim zakresie, w jakim jest to istotne dla interesu publicznego. Natomiast skarżący nie wykazał w uzyskaniu żądanej informacji szczególnie istotnego interesu publicznego.
W odwołaniu od powyższej decyzji W.S. między innymi zarzucił błędne uznanie, że żądana informacja publiczna ma charakter informacji przetworzonej, a nie prostej, naruszenie art. 14 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez niewskazanie, w jaki sposób lub w jakiej formie żądana informacja publiczna może być udostępniona, wydanie decyzji przez osoby nieuprawnione.
Decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2011 r. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania W.S., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu organ wskazał, iż w pełni podziela pogląd wyrażony w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, że pytania zawarte we wniosku skarżącego przekraczają zakres prawa do domagania się udzielenia informacji publicznej, wobec czego nie można zastosować w tym przypadku przepisów ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Organ wyjaśnił, że wniosek o udostępnienie informacji publicznej musi dotyczyć stanu faktycznego lub stanu wiedzy, jaką posiada podmiot zobowiązany do udzielenia informacji w dniu udzielenia odpowiedzi. Nie budzi wątpliwości, że PINB w W. nie posiada informacji żądanych przez wnioskodawcę, a udzielenie odpowiedzi musiałoby wiązać się z wytworzeniem żądanej informacji.
Prawo dostępu do informacji publicznej oznacza dostęp do informacji już będącej w posiadaniu podmiotu zobowiązanego i nie może być utożsamiane z prawem do inicjowania działań mających na celu wytworzenie informacji jakościowo nowej, dotychczas niesporządzonej, której udzielenia domaga się wnioskodawca.
Odnosząc się do kwestii dotyczącej informacji przetworzonej, organ stwierdził, iż jakkolwiek taka informacja wprawdzie jakościowo jest nową informacją, to jednak powstaje ona w wyniku określonego działania intelektualnego, na zbiorze informacji prostych już znajdujących się w posiadaniu podmiotu zobowiązanego. W omawianej sprawie ustalenie, jakie sprawy toczą się obecnie przeciwko PINB w W. przed sądami oraz przed SKO w W. ze wskazaniem sygnatur spraw i przedmiotów poszczególnych postępowań, wymagałoby analizy dokumentów, dzienników korespondencyjnych, kontroli wszystkich akt spraw, które prowadzone były przez PINB w W. Nie ulega więc wątpliwości, iż uczynienie zadość żądaniu W.S. sprowadzałoby się nie do udzielenia informacji, chociażby przetworzonych, ale do wytworzenia nowych informacji, które to dopiero mogłyby podlegać udostępnieniu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. To znacząco wykracza nawet poza pojęcie informacji przetworzonej. W ocenie organu pytania zawarte we wniosku skarżącego przekraczają zakres prawa do domagania się udzielenia informacji publicznej. Postępowanie zainicjowane wnioskiem W.S. nie może bowiem wszczynać odrębnego działania, którego wynikiem będzie dopiero wytworzenie wnioskowanej informacji.