Rada Miejska w Nysie w odpowiedzi na skargę wniosła o jej oddalenie i obciążenia skarżącego kosztami postępowania. W uzasadnieniu swojego stanowiska Rada Miejska w Nysie przyznała, iż od chwili wejścia w życie nowelizacji ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi uległ zmianie art. 12 ust. 2 tejże ustawy, który nie upoważnia wprost rady gminy do ustalania warunków sprzedaży napojów alkoholowych. Jednakże zdaniem Rady nie oznacza to, iż kwestie uregulowane w zaskarżonych zapisach uchwały Nr N//87/03 Rady Miejskiej w Nysie wydane zostały bez podstawy prawnej. Kompetencje rady gminy do wydawania tych przepisów wynikają bowiem z ogólnych upoważnień zawartych w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, a mianowicie art. 1 ust. i pkt 4, art. 14 ust. 2a, art. 14 ust. 5, art. 18 ust. 7 pkt 8 i 9 jak też znajdują uzasadnienie w przepisach ustawy z dnia 19 listopada 1990r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178, z późn. zm.), a to art. 28 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 2. Rada Miejska w Nysie podejmując zaskarżoną uchwałę dokonała ustaleń, których przedmiotem było doprecyzowania zapisów ustawy, konieczne dla praktyki organów gminnych w kwestiach związanych z wydawaniem "zezwoleń alkoholowych" i stąd też chybiony jest zarzut skarżącego, iż organ uchwałodawczy wykroczył poza swoje kompetencje uszczegóławiając warunki jakim muszą odpowiadać punkty sprzedaży i podawania alkoholów oraz zasady i warunki na jakich ma się odbywać sprzedaż napojów alkoholowych poza stałymi punkami sprzedaży. Zapisy zaskarżonej uchwały w § 7, 8 i 9 stanowią wprost realizacje wymogów ustawy, określając warunki i zasady respektowania jej przepisów. Nadto Rada Miejska w Nysie argumentowała, iż § 10 uchwały zawiera powtórzenie w istocie zapisów ustawy w przedmiocie ograniczeń w sprzedaży i podawaniu napojów alkoholowych (art. 15) i w żadnym stopniu nie stanowi wykroczenia lub złamania przepisów ustawy. Również obowiązek posiadania w punkcie sprzedaży dokumentów o których stanowi § 10 ust. 2 i 3 uchwały znajduje pełne uzasadnienie w art. 18 ust. 8 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi W zakresie zarzutu dotyczącego § 2 ust. 2 podniesiono, iż zapis ten nie daje Gminnej Komisji dowolności, co do przyjmowania kryteriów lokalizacji punktów sprzedaży napojów alkoholowych, ani też do stosowania odstępstw od ogólnych zasad usytuowania punktów sprzedaży i podawania napojów alkoholowych, lecz ma na celu umożliwienie rozpatrzenia i uwzględnienia szczególnych przypadków, które mogą mieć miejsce w praktyce.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Skarga Prokuratora Okręgowego w Opolu wniesiona została do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu przed dniem 1 stycznia 2004r, i stąd też w oparciu art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.-przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1271) przedmiotowa sprawa podlega rozpoznaniu przez właściwy sąd administracyjny, którym jest na mocy § 1 pkt 9 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 25 kwietnia 2003r. w sprawie utworzenia wojewódzkich sądów administracyjnych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz. U. Nr 72, poz. 652), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu.