Sprawa ze skargi R. S. i S. P. na pismo Prezydenta [...] w przedmiocie obrotu alkoholami
Tezy

Przepis art. 11[1] dodany został przez art. 1 pkt 10 ustawy nowelizacyjnej z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 127 poz. 593/ i miał inne brzmienie, aniżeli w dacie zaskarżonej czynności, kiedy to obowiązywała nowelizacja wprowadzona art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 113 poz. 732/, w wyniku której m.in. zmieniono redakcję ust. 1 przez zastąpienie zwrotu "opłata za zezwolenia" zwrotem "opłata za korzystanie z zezwoleń" oraz dodano cytowany przepis ust. 5.

Poprzednie brzmienie przepisu art. 11[1] ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. 2002 nr 147 poz. 1231 ze zm./ wskazywało, że przedsiębiorca ma obowiązek wniesienia opłaty za cały rok, niezależnie od tego, czy zezwolenie na sprzedaż alkoholu obejmowało swoją ważnością cały rok. Znowelizowany przepis wprowadził zasadę proporcjonalności opłaty w odniesieniu do okresu ważności zezwolenia w przypadku nabycia lub utraty w danym roku ważności zezwolenia. Z ust. 1 po nowelizacji sierpniowej jasno wynika, że opłatę pobiera się za korzystanie z zezwoleń. A contrario wnioskować należy, iż w przypadku, gdy podmiot gospodarczy utraci na przestrzeni roku - w myśl przepisów obowiązujących -i to niezależnie od przyczyny - możliwość korzystania z zezwolenia, wygasa też obowiązek uiszczania opłaty za okres, w którym z zezwolenia nie korzystał. Zatem w sytuacji, gdy zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych utraci w danym roku kalendarzowym ważność z jakiejkolwiek przyczyny, a podmiot gospodarczy uiści opłatę za cały rok do dnia 31 stycznia danego roku, to gmina jest zobowiązana zwrócić opłatę za niewykorzystany okres zezwolenia.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie: Sędzia NSA Jerzy Krupiński (spr) Asesor sądowy Grażyna Jeżewska Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Johan Po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2004 r. na rozprawie przy udziale - sprawy ze skargi R. S. i S. P. na pismo Prezydenta [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie obrotu alkoholami 1. uchyla zaskarżoną czynność i czynność poprzedzającą z dnia [...], nr [...] 2. nie wstrzymuje wykonania zaskarżonej czynności 3. zasądza od Prezydenta [...] na rzecz skarżących R. S. i S. P. solidarnie kwotę 40,- (czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym

Uzasadnienie strona 1/3

Przedmiotem skargi wniesionej do sądu administracyjnego przez skarżących R. S. i S. P. była czynność z zakresu administracji publicznej, podjęta przez Prezydenta Miasta [...] pismem z dnia [...], nr [...], a polegająca na odmowie zwrotu na rzecz skarżących, byłych wspólników spółki cywilnej A w O., niewykorzystanej w roku 2001 części opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5 % alkoholu i napojów zawierających od 4,5 do 18 % alkoholu.

Skarżący wystąpili o zwrot tej opłaty pismem z dnia 30 kwietnia 2001 r., wskazując, iż w związku z likwidacją z dniem 30 kwietnia 2001 r. spółki, w której byli wspólnikami, wygasły wydane na ten podmiot zezwolenia na sprzedaż alkoholu. Opłata za korzystanie z tych zezwoleń wniesiona została w styczniu 2001 r. za okres całego roku kalendarzowego 2001.

Pismem z dnia [...] odmówiono skarżącym zwrotu wnioskowanej opłaty, wskazując na brak wyraźnej podstawy prawnej do dokonania takiej czynności.

Po wezwaniu o usunięcie naruszenia prawa z dnia 13 czerwca 2001 r. organ pismem z dnia [...] podtrzymał dotychczasowe stanowisko.

W skardze zarzucono, że naruszenie art. 11 ust. 11 i ust. 5 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. nr 35, poz. 230), podnosząc iż wskutek wygaśnięcia zezwolenia w ciągu roku kalendarzowego odpadła podstawa prawna do pobrania opłaty koncesyjnej za pozostałą część roku.

Organ wnosił o odrzucenie skargi, zarzucając, iż skarżący zaskarżyli pismo organu nie wyczerpując przy tym toku instancji, a ponadto od tego rodzaju pisma nie służy żaden środek odwoławczy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej (§ 1). Kontrola, o której mowa w § 1, sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (§ 2). Oznacza to, że badaniu w postępowaniu sądowo - administracyjnym podlega prawidłowość zastosowania przepisów prawa w odniesieniu do istniejącego w sprawie stanu faktycznego oraz trafność wykładni tych przepisów. Uwzględnienie skargi następuje w przypadku naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego lub innego naruszenia przepisów postępowania, jeśli mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy ( art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. nr 153, poz. 1270).

Przedmiotem skargi mogą być wyłącznie wymienione w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270) decyzje, postanowienia, akty lub czynności z zakresu administracji publicznej, przy czym w stosunku do obowiązującej w dniu wniesienia skargi regulacji przepisu art. 16 ust. 1 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. nr 74, poz. 368 ze zm.) zakres przedmiotowy nie uległ zmianie i zarówno w obecnym jak i poprzednim stanie prawnym kognicja sądów administracyjnych obejmowała czynności z zakresu administracji publicznej organów administracji publicznej jak i innych organów lub instytucji państwowych.

Strona 1/3