Wyjątek od zasady wyrażonej w art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "a" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950/ stanowił przepis art. 21 ust. 3 pkt 1 i 2, który w chwili orzekania Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów pozwalał odstąpić od stosowania przepisu ust. 2 pkt 4 lit. "a" i "b" wobec osób, które przedłożą dowody, że do wymienionych służb i organów zostały skierowane przez organizacje niepodległościowe lub przez te organizacje były zwerbowane w celu udzielenia im pomocy, lub które przedłożą dowody, że podczas zatrudnienia, pełnienia służby lub funkcji w strukturach, jednostkach i na stanowiskach, o których mowa w ust. 2 w pkt 4 lit. "a" i "b", wykonywały wyłącznie zadania nie związane ze zwalczaniem organizacji oraz osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości RP.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Jerzego P. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Represjonowanych z dnia 15 października 1998 r. (...) w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich - oddala skargę.
Decyzją z dnia 22 kwietnia 1998 r. (...), opartą na podstawie art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. "a" w zw. z art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "a" i art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950/, Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych pozbawił Jerzego P. uprawnień kombatanckich przyznanych przez Zarząd Wojewódzki ZBoWiD w W. decyzją z dnia 1 grudnia 1983 r. z tytułu "walki zbrojnej o utrwalenie władzy ludowej" od 15 lipca 1946 r. do 12 grudnia 1947 r.
W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, że z zaświadczenia CZZK z dnia 15 sierpnia 1983 r. (...) i akt kombatanckich ZBoWiD wynika, że w okresie od 15 lipca 1996 r. do 12 grudnia 1947 r. Jerzy P. pełnił służbę w organach bezpieczeństwa publicznego.
Cytując następnie przepisy art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "a" i art. 25 ust. 2 pkt 2 wspomnianej ustawy orzeczono jak w osnowie decyzji.
We wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy Jerzy P. podniósł, że będąc pracownikiem CZZK od dnia 15 lipca 1946 r. do dnia 12 grudnia 1947 r. nie stosował represji wobec osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości RP. Zajmował się natomiast dozorem nad oprawcami i mordercami wielu milionów istnień ludzkich w Oświęcimiu, a także niektórymi członkami band UPA.
Decyzją z dnia 15 października 1998 r. (...), Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów (...), na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 w zw. z art. 127 par. 3 Kpa oraz art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. "a" w zw. z art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "a" i art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach (...) utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia 22 kwietnia 1998 r.
W uzasadnieniu decyzji z dnia 15 października 1998 r., organ orzekający stwierdził, że wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy nie wniósł nic do sprawy, skarżący nie nadesłał żadnych nowych dokumentów, które mogłyby stanowić podstawę do uchylenia poprzedniej decyzji. Postępowanie weryfikacyjne zostało przeprowadzone prawidłowo, a decyzja została podjęta zgodnie z obowiązującą ustawą z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach (...).
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Jerzy P. wniósł o uchylenie decyzji z dnia 15 października 1998 r.
Skarżący wskazał, że uprawnienia kombatanckie otrzymał na podstawie zaświadczeń: Centralnego Zarządu Zakładów Karnych Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia 15 sierpnia 1983 r. Oraz Okręgowego Zarządu Zakładów Karnych w Katowicach z dnia 8 lipca 1983 r. Tymczasem zamiast dokładnego sprawdzenia zakresu czynności skarżącego Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych pozbawił go uprawnień kombatanckich. Zaprzeczył by przebywał w jakimkolwiek urzędzie bezpieczeństwa. Do jego czynności należał nadzór nad więźniami esesmanami, członkami band UPA, R. H. i in. Skarżący jest przekonany, że spełnił zaszczytny obowiązek wobec Rzeczypospolitej. Z uwagi na to, że Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych nie przedstawił dowodów o stosowaniu represji /ze strony skarżącego/ wobec osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości RP skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji jako niezgodnej z prawem.