Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie: sędzia NSA Roman Ciąglewicz asesor sądowy Grażyna Jeżewska - spraw. Protokolant: referent stażysta Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w dniu 14 października 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego oddala skargę.
Decyzją z dnia [...], nr [...] Zastępca Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w O. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 9 maja 2002 r. M. K. o przyznanie zasiłku stałego z uwagi na konieczność sprawowania stałej opieki nad 24-letnim synem A., odmówił przyznania M. K. zasiłku stałego z tytułu konieczności sprawowania nad synem stałej bezpośredniej opieki podkreślając w uzasadnieniu decyzji fakt, iż syn wymaga częściowej opieki osób drugich i posiada umiarkowany stopień niepełnosprawności, co eliminuje skarżącą z kręgu osób uprawnionych do przyznania pomocy w omawianej formie.
Od tej decyzji odwołała się skarżąca podnosząc, że jest ona dla niej krzywdząca. Kwestionując rozstrzygnięcie organu I instancji wnioskodawczyni podkreśliła, że syn wymaga stałej opieki, a choroba płuc na którą leczy się syn jest chorobą nieuleczalną. Podniosła, iż nie pracuje, a posiadane środki są niewystarczające na zaspokojenie podstawowych potrzeb bytowych, a w szczególności na pokrycie kosztów zakupu leków i leczenia. Mieszka i prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z mężem i synem, a dochodem rodziny jest wynagrodzenie w kwocie 162,58 zł z tytułu zatrudnienia męża w [...] w O. oraz renta syna w kwocie 608,92 zł i zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 135,96 zł. i wniosła o przyznanie zasiłku stałego.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O., na podstawie art. 138 K.p.a. decyzją z dnia [...], nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję wskazując, iż cele pomocy społecznej oraz kryteria przyznawania świadczeń określone zostały ustawą z dnia 29 listopada 1990 roku o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 z późn. zm.). Przepis art. 27 ust. l ustawy ustanawia kryterium, które uzależnia prawo do otrzymywania świadczeń pieniężnych w formie zasiłku stałego z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji od spełnienia określonych cyt. przepisem wymogów. W myśl w/w przepisu, zasiłek stały przysługuje osobie zdolnej do pracy, lecz nie pozostającej w zatrudnieniu ze względu na konieczność sprawowania opieki nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji polegającej na bezpośredniej, osobistej pielęgnacji i systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym, rehabilitacyjnym oraz edukacyjnym, jeżeli dochód rodziny nie przekracza półtorakrotnego dochodu określonego zgodnie z art. 4, a dziecko ma orzeczoną niepełnosprawność wraz ze wskazaniami, o których mowa w art. 6 b ust. 3 pkt 7 i 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, póz. 776 z późn. zm.).
Na podstawie art. 4 cyt. ustawy i ustaleń wywiadu środowiskowego (rodzinnego) i innych zebranych w sprawie dokumentów organ odwoławczy stwierdził, że skarżąca spełnia wymóg kryterium dochodowego, bowiem M. K. nie pracuje i prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z mężem i 24-letnim synem A. Dochód rodziny ustalony dla celów pomocy społecznej, na który składa się wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia męża w kwocie 162,58 zł, renta syna w kwocie 608,92 zł i zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 135,96 zł stanowi łącznie 771,50 zł i nie przekracza 150 % kryterium dochodowego ustalonego zgodnie z art. 4 ustawy. Następnie wskazał, iż zgodnie z orzeczeniem o niepełnosprawności Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności przy Miejskim Ośrodku Pomocy Rodzinie w O. z dnia 28 sierpnia 2000 roku A. K. z uwagi na posiadany rodzaj schorzenia został zaliczony do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, a orzeczony stopień niepełnosprawności ma charakter okresowy do 28 sierpnia 2003 roku i datuje się od dnia 12 maja 2000 roku, przy czym niepełnosprawność istnieje od urodzenia. We wskazaniach dotyczących korzystania z rehabilitacji zalecono korzystanie z niej wg wskazań lekarza, a korzystanie przez stronę z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji z częściową pomocą opieki osób drugich. W ocenie organu odwoławczego organ I instancji prawidłowo rozstrzygnął o odmowie przyznania M. K. prawa do zasiłku stałego, opierając się na obowiązujących przepisach w tym przedmiocie, oraz na orzeczeniu Zespołu ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności, będącego zespołem osób posiadających kwalifikacje w zakresie dokonywania oceny stanu zdrowia oraz wymogów w zakresie konieczności sprawowania przez matkę stałej opieki nad dzieckiem w związku z istniejącymi schorzeniami.