Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Powiatu w Kluczborku w przedmiocie regulaminu wynagradzania nauczycieli
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędziowie sędzia WSA Teresa Cisyk - spr. asesor sądowy Grażyna Jeżewska Protokolant: ref. staż. Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2004 r. sprawy ze skargi D. C., B. C., L. C., K. C., L. D., U. F., A. F., L. F., M. G., J. G., M. H., R. J., A. J., B. K., J. K., M. K., B. L., B. M., A. M., K. N., D. P., G. R., P. S., J. S., B. S., A. T., M. W., A. W., A. Z., J. Z., R. Ż., D. R., J. Z., B. T., R. B. na uchwałę Rady Powiatu w Kluczborku z dnia 28 sierpnia 2003 r., Nr X/75/2003 w przedmiocie regulaminu wynagradzania nauczycieli 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, 2) określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie strona 1/2

Uchwałę Rady Powiatu Nr X/75/2003, z dnia 28 sierpnia 2003 r., zmieniającą uchwałę Nr II/22/2002 Rady Powiatu w Kluczborku z dnia 30 grudnia 2002 r. w sprawie ustalenia regulaminu określającego wysokość oraz szczegółowe warunki przyznawania nauczycielom dodatku motywacyjnego, funkcyjnego i za warunki pracy oraz niektórych innych składników wynagrodzenia, a także wysokość i szczegółowe zasady przyznawania dodatku mieszkaniowego, po uprzednim wezwaniu Rady do usunięcia naruszenia prawa, zaskarżyli do Naczelnego Sądu Administracyjnego nauczyciele: D. C., B. C., L. C., K. C., L. D., U. F., A. F., L. F., M. G., J. G., M. H., R. J., A. J., B. K., J. K., M. K., B. L., B. M., A. M., K. N., D. P., G. R., P. S., J. S., B. S., A. T., M. W., A. W., A. Z., J. Z., R. Ż., D. R., J. Z., B. T., R. B. Zaskarżona uchwała została podjęta na podstawie art. 12 pkt. 11 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.) oraz art. 30 ust. 6 i art. 54 ust. 3 i 7 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U z 2003 r. Nr 118, poz. 1112). Skarżący wnieśli o stwierdzenie nieważności uchwały w części dotyczącej szczegółowego sposobu obliczania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe, zarzucając naruszenie przepisów Karty Nauczyciela (art. 30 ust. 6 pkt. 2, art. 35 ust. 3 i art. 91d pkt. 1) oraz art. 19 ust. 1 i 2 ustawy a dnia 23 maja 1991 o związkach zawodowych (Dz. U z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.). W uzasadnieniu skargi podnieśli, że Rada Powiatu ustaliła m. in. zasady obliczania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe, opierając się na przepisie art. 30 ust. 6 pkt. 2 Karty Nauczyciela, przez ustalenie przedziału od 0,5 - 1,2 % wynagrodzenia zasadniczego i przekazując uchwałę do wykonania Zarządowi, upoważniła go równocześnie, do szczegółowego ustalenia wysokości w zakreślonych ramach, podczas gdy do kompetencji Rady należało, określenie szczegółowego sposobu obliczania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe dla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego. Scedowanie uprawnień dla Zarządu uznali za naruszenie prze Radę art. 91d i art. 30 ust. 6 Karty Nauczyciela. Wskazali, że ustalone przedziały, przy zastosowaniu nawet maksymalnego wskaźnika powodują, że wysokość wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe jest niższa od wynagrodzenia wynikającego ze stawki wynagrodzenia zasadniczego z uwzględnieniem dodatku za warunki pracy (art. 35 ust. 3). Podnieśli, że Zarząd Powiatu ustalił wysokość wskaźnika poniżej górnej granicy określonej w zaskarżonej uchwale, w wyniku czego wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych wynosi mniej niż za godzinę pracy wykonywanej w ramach tzw. pensum dydaktycznego. Cytując uchwałę Sadu Najwyższego, zaakcentowali, że praca nauczyciela w godzinach ponadwymiarowych polega na wykonywaniu przez nich, takich samych zadań jak w obowiązkowym wymiarze godzin pracy i nie może być niższe jak wg stawki osobistego zaszeregowania, i nie niższe niż za pracę w ramach podstawowego wymiaru czasu pracy. Podkreślili, że upoważnienie z art. 35 ust. 3 nie daje kompetencji do ustalenia wysokości wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, a jedynie do jego szczegółowego sposobu obliczania. Ponadto podnieśli, że przedmiotowa uchwała nie została zaopiniowana przez związki zawodowe, a taki obowiązek wynikał z przepisu art. 19 ustawy o związkach zawodowych. Na ta okoliczność przywołali stosowny wyrok NSA wraz z glosą.

Strona 1/2