Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gmina Ś. K. w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi M. D.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Andrzej Cisek -sprawozdawca Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Asesor Olga Białek Protokolant: Katarzyna Grott po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2006 r. na rozprawie w dniu 27 stycznia sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego we W. na uchwałę Rady Gmina Ś. K. z dnia 23 października 2003 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi M. D. I. stwierdza nieważność przepisów § 3 ust. 3 i ust. 11 opisanej wyżej uchwały; II. stwierdza, że wymienione wyżej przepisy nie podlegają wykonaniu.

Uzasadnienie strona 1/3

Rada Gminy Ś. K. podjęła 23 października 2003 r. uchwałę w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wsi M. D. Mocą tej uchwały Rada Gminy uregulowała zasady gospodarki przestrzennej w granicach obrębu M. D., gmina Ś. K. Na terenie objętym planem znajdują się źródła zaopatrzenia w wodę przeznaczona do spożycia przez mieszkańców Wrocławia, w związku z czym teren ten został objęty reżimem szczególnej ochrony pośredniej i bezpośredniej ujęć wody na mocy decyzji z dnia 31 marca 1974 r. (nr [...]).

Decyzja powyższa wprowadziła dla terenów, którym przyznała ochronę bezpośrednią zakaz wykonywania budowli niezwiązanych z pracą ujęć i jego urządzeniami, wykonywania wierceń i odkrywek, odprowadzania ścieków do gruntu i wód, składowania i gromadzenia ścieków i odpadków, które mogą zanieczyścić wody, wjazdu lub przebywania osób niezatrudnionych przy ujęciu urządzeniach wodociągowych, rolniczego, ogrodniczego i innego wykorzystania terenu nie związanego z ujmowaniem wody.

W treści uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego postanowiono, że część terenu, który objęty jest ochroną bezpośrednią przeznaczona zostanie na cele sportu i rekreacji w graniach polderów zalewowych (§ 3 ust. 3 planu) oraz na cele rolne w granicach zalewowych (§ 3 ust. 11 planu). W zakresie przeznaczenia terenu na cele sportu i rekreacji dopuszczona ta lokalizację bezkubaturowych obiektów i urządzeń sportu i rekreacji oraz lokalizacje urządzeń i sieci infrastruktury technicznej. W ramach przeznaczenia terenu na cele rolne przewidziano dopuszczalność rolniczego wykorzystania gruntów z wyłączeniem lokalizacji wszelkiej zabudowy; lokalizację niezbędnych dróg i dojazdów do pól i do urządzeń infrastruktury technicznej oraz wykorzystanie terenu dla celów ochrony przed powodzią poprzez okresowe zalewania (polder zalewowy).

Zdaniem Gminy Ś. K. wskazana wyżej decyzja wydana została na podstawie ustawy z dnia 30 maja 1962 r. - Prawo wodne, a także - jako wydana przez organ niewłaściwy (Prezydenta W. zamiast Wojewody) - obciążona jest wadą powodującą nieważność takiego aktu. Zarzucono również, że zaniedbano obowiązku dostosowania decyzji do obowiązujących później przepisów zgodnie §

13 rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z 5 listopada 1991 r. w sprawie ustanawiania stref ochronnych źródeł i ujęć wody (Dz. U. nr 116, poz. 504). Jednocześnie wskazano, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest w całości zgodny z projektem nowej decyzji w sprawie ustanowienia stref ochronnych ujęć wody, która ma być niebawem wydana przez dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej.

Gmina Ś. K. podjęła uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wsi M. D. oraz dokonała zawiadomienia o wyłożeniu projektu planu do publicznego wglądu przed dniem wejścia w życie aktualnej ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 80, poz. 717). Zgodnie zatem z art. 85 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym do badania legalności uchwały należy stosować przepisy poprzednio obowiązującej ustawy - to jest ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 1999 r., nr 15, poz. 139 ze zm.) oraz przepisów wykonawczej do niej. Z treści art. 4 tejże ustawy wynika, że ustalanie przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu należy do zadań własnych gminy. Jednakże w ustaleniach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uwzględnia się obowiązkowo postanowienia przepisów szczególnych odnoszące się do obszaru objętego planem (art. 9 ustawy). W rozpatrywanej sprawie teren objęty planem ma szczególny status wynikający z decyzji z dnia 31 marca 1974 r. - w sprawie ustanowienia stref ochronnych ujęć wodnych.

Strona 1/3