Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie: Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Asesor sądowy Marta Wojciechowska-(spr) Protokolant: sekretarz sądowy Jolanta Hadała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2004 r. sprawy ze J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę
Decyzją z [...] nr [...], wydaną na podstawie art. 37 ust. 1 i art. 43 ust. 1 w związku z art. 2 ust. 4 oraz art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 29 listopada 1990r. o pomocy społecznej , Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w G. postanowił nie przyznać J. K. zasiłku celowego z pomocy społecznej. Jako przyczynę odmowy przyznania zasiłku wskazano ograniczone możliwości finansowe Ośrodka.
W uzasadnieniu decyzji Kierownik Ośrodka wskazał, iż zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej potrzeby osoby starającej się o taką pomoc powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i możliwościom pomocy społecznej. Na podstawie wywiadu środowiskowego Kierownik Ośrodka ustalił, że J. K. znajduje się w trudnej sytuacji materialnej, nie pracuje, jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy jako bezrobotny. Otrzymał dwie propozycje pracy z Powiatowego Urzędu Pracy, jednak ich nie przyjął z uwagi na swój zły stan zdrowia.
Jednocześnie Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej wskazał na fakt dysponowania przez Ośrodek ograniczonymi środkami finansowymi, które nie wystarczają na realizację pomocy w formie zasiłków celowych.
W pierwszej kolejności Ośrodek realizuje zadania obowiązkowe w postaci: udzielania posiłków dla dzieci, wyprawek dla niemowląt. Według ustalonego planu Ośrodek dysponuje miesięcznie kwotą 8.510,00 i kwota ta nie wystarcza na pokrycie kosztów związanych z realizacją zadań obowiązkowych gminy w zakresie zasiłków i pomocy w naturze.
Roczny plan Ośrodka dotyczący zasiłków stałych i okresowych ustalono na kwotę 1.287.000 zł, z czego w pierwszej kolejności realizowane są zadania obowiązkowe w postaci zasiłków stałych, gwarantowanych zasiłków okresowych, rent socjalnych, świadczeń z tytułu ochrony macierzyństwa oraz świadczeń społecznych. Przewidywana dla Ośrodka dotacja na realizację zadań w miesiącu wrześniu 2001 r. miała wynieść 82.463,00 zł, podczas gdy realizacja zobowiązań Ośrodka w tym miesiącu wymagała dofinansowania kwotą 108.574,40. W tej sytuacji Ośrodek nie dysponował funduszami na realizację zadań w formie zasiłków okresowych czy też celowych.
J. K. odwołał się od wskazanej wyżej decyzji, podkreślając, że jest chory i odmowa przyznania mu zasiłku celowego pozbawiła go możliwości zakupu leków.
W odwołaniu J. K. wskazał również na fakt pozostawania bez pracy oraz nie zgodził się z ustaleniami wywiadu środowiskowego dotyczącymi odmowy podjęcia przez niego pracy i wyjaśnił, że z powodu cukrzycy nie może wykonywać pracy fizycznej.
Decyzją z [...] nr [...] , wydaną na podstawie art. 1 i 18 ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych oraz art. 138 kpa, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu Kolegium wskazało, iż zgodnie z art. 1 ust 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 ze zmianami), pomoc społeczna jest instytucją polityki państwa mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych.
Celem pomocy społecznej jest zaspokajanie niezbędnych potrzeb życiowych osób i ich rodzin oraz umożliwienie im bytowania w warunkach odpowiadających godności człowieka.