Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Halina Kremis Sędziowie: Sędzia WSA Alicja Palus Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak (spr.) Protokolant: Starszy asystent sędziego Katarzyna Grott po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 września 2014 r. sprawy ze skargi G.B. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dokonania zmiany wpisu w operacie ewidencji gruntów oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Starosta Dz., powołując jako podstawę prawną rozstrzygnięcia art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.jedn. Dz.U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 z późn. zm.) oraz § 47 ust. 3 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. Nr 38, poz. 454 z późn. zm.) i art. 104 kpa, orzekł z urzędu o dokonaniu zmiany wpisu w jednostce rejestrowej numer 1127, w operacie ewidencji gruntów miasta B. obrębu F., dotyczącej działki numer 53/7 polegającej na wpisaniu w miejsce użytku oznaczonego Ws (grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi) oznaczenia Wp (grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi).
W uzasadnieniu organ I instancji podał, że na wyżej wymienionej działce znajduje się sztuczny zbiornik wodny wybudowany w latach siedemdziesiątych. Powodem jego wybudowania było stworzenie awaryjnej rezerwy wody przemysłowej dla B. Zakładów Przemysłu B. "B.". Zbiornik jest zasilany wodą z cieków: B. oraz B. i R.. Z tych ostatnich woda kierowana jest kanałami przerzutowymi, które łączą się z korytem cieku Brzęczek tuż powyżej jego ujścia do czaszy zbiornika. Starosta stwierdził, że zgodnie z załącznikiem nr 5 pkt 1 wyżej wymienionego rozporządzenia grunt pod zbiornikiem nie spełnia wymogów określonych w załączniku nr 5 pkt 1.25 i powinien być oznaczony użytkiem "Wp", ponieważ należy do gruntów pod wodami powierzchniowymi płynącymi, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (t.jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 145 z późn. zm.). Organ podał, że kontur gruntów pod wodami powierzchniowymi płynącymi wyznaczają linie brzegów cieków naturalnych, jezior oraz innych naturalnych zbiorników wodnych, a w przypadku kanałów lub sztucznych zbiorników wodnych usytuowanych na wodach płynących - zewnętrzne krawędzie tych kanałów lub zbiorników. Jeżeli ciek naturalny, jezioro, inny naturalny zbiornik wodny lub kanał przecina granicę obrębu ewidencyjnego, to granica obrębu ogranicza kontur gruntów pod wodami powierzchniowymi płynącymi. Mając na uwadze, że działka nr 53/7 jest sztucznym zbiornikiem wodnym, z którego ciek w postaci potoku B. wypływa i do którego wpływa, jest to podstawą zgodnie z załącznikiem nr 5 pkt 1 pkt 1.24 wyżej wymienionego rozporządzenia do zmiany oznaczenia użytku z Ws - grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi na Wp - grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi, zgodnie ze stanem faktycznym na gruncie.
W odwołaniu od tej decyzji skarżąca G.B. zarzuciła naruszenie przepisów prawa procesowego i prawa materialnego, a to: art. 22 ust. 1 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz § 47 ust. 3 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków, wywodząc, że art. 22 ust. 1 nie daje podstaw do wszczęcia postępowania dotyczącego zmian w ewidencji gruntów i budynków, a § 47 ust. 3 nie może stanowić samodzielnej podstawy wydania decyzji, gdyż jest ściśle powiązany z art. 22 ust. 2 ustawy oraz § 47 ust. 1 rozporządzenia. W opinii skarżącej, organ I instancji przekroczył zakres swoich uprawnień, ponieważ informacyjna funkcja ewidencji gruntów i budynków pozwala na dokonywanie zmian w postępowaniu ewidencyjnym opartych na dokumentach źródłowych, lecz zmian danych służących opisowi nieruchomości, a nie pozostających w sprzeczności z aktualnym stanem prawnym nieruchomości, który w niniejszej sprawie został ustalony ostatecznymi decyzjami administracyjnymi, nie wyeliminowanymi z obrotu prawnego. Podnosząc te zarzuty skarżąca wniosła o uchylenie decyzji organu I instancji i umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego, ponieważ jest ono wszczęte bez podstawy prawnej, a w sprawie wydano już ostateczne decyzje regulujące stan prawny zbiornika jako wody stojącej, co jest przeszkodą do prowadzenia jakiegokolwiek postępowania w celu dokonania zmiany istniejącego stanu prawnego wody zgromadzonej w zbiorniku, a w następstwie tego umożliwienie zmiany stanu prawnego całej nieruchomości.