Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Władysław Kulon - spr. Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Protokolant starszy asystent sędziego Malwina Jaworska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 września 2018 r. sprawy ze skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo Ruszów na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w Zgorzelcu Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty stałej w informacji rocznej I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Zarządu Zlewni w Zgorzelcu Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie na rzecz strony skarżącej kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Zarządu Zlewni w Zgorzelcu Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie (dalej: organ) z dnia [...] wydana na podstawie art. 273 ust. 6 w związku z art. 271 ust. 3 , art. 14 ust. 2 i 6 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz.U. poz. 1566 i 2180), oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm.), po rozpatrzeniu reklamacji Nadleśnictwa Ruszów od ustalonej w informacji rocznej opłaty stałej.
Organ w ww. decyzji określił Nadleśnictwu Ruszów na podstawie decyzji Starosty Z. z dnia [...] za okres 1 stycznia 2018 r. - 31 grudnia 2018 r. opłatę stałą w wysokości 154 zł (słownie: sto pięćdziesiąt cztery złote) - za pobór wód powierzchniowych. Organ wskazał, że opłata stała została obliczona zgodnie z art. 271 ust. 3 ustawy - Prawo wodne (oraz § 15 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne (Dz.U. poz. 2502). Ponadto organ podał, że opłata stała została obliczona jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty, wynoszącej 250 zł, czasu wyrażonego w dniach:
a) wynoszącego 30 dni i maksymalnego poboru określonego w pozwoleniu wodnoprawnym albo pozwoleniu zintegrowanym w ilości 6,24 l/s i wynoszącego po przeliczeniu 0,00624 m3/s ,
b) wynoszącego 365 i maksymalnego poboru określonego w pozwoleniu wodnoprawnym albo pozwoleniu zintegrowanym w ilości 0,77 l/s i wynoszącego po przeliczeniu 0,00077 m3/s,
c) wynoszącego 365 i maksymalnego poboru określonego w pozwoleniu wodnoprawnym albo pozwoleniu zintegrowanym w ilości 0,4 l/s i wynoszącego po przeliczeniu 0,00004 m3/s.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że ww. opłatę określił w wysokości analogicznej, jak to wcześniej uczynił w informacji rocznej. Organ podał, że Nadleśnictwo Ruszów złożyło reklamację, w której nie zgodziło się z wysokością opłaty za pobór wód powierzchniowych. Nadleśnictwo podniosło, że opłata stała została naliczona za coroczne napełnienie zbiornika, a zgodnie z zapisami operatu wodnoprawnego stanowiącego podstawę wydania pozwolenia wodnoprawnego nie jest przewidziane coroczne spuszczanie wody ze zbiornika i jego napełnianie. Woda pobierana jest tylko na podtrzymywanie piętrzenia. Nadleśnictwo wskazało, że w miejscu poboru wody rzeka Ziębina nie ma wydzielonej działki ewidencyjnej, a ciek zlokalizowany jest na działkach będących w zarządzie Nadleśnictwa Ruszów, w ewidencji gruntów oznaczony użytkiem Ls, czyli nie jest wodą powierzchniową. W reklamacji wskazano także, iż pobierana woda na potrzeby eksploatacyjne zbiornika, oprócz oczywistego celu jakim jest retencja, bezpośrednio przyczynia się do nawadniania gruntów i upraw leśnych poprzez przesiąkanie wody ze zbiornika do gleby, a więc zgodnie z art. 270 ust. 2 ustawy Prawo wodne podlega zwolnieniu z opłaty stałej.
Organ stwierdził, że argumentacja reklamacji nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż w decyzji wodnoprawnej będącej podstawą naliczenia opłaty za usługi wodne z dnia 4 września 2009 r. wydanej przez Starostę Zgorzeleckiego nie ma informacji o tym, że napełnianie zbiornika nie odbywa się corocznie. Podczas ustalania wysokości opłaty stałej za usługi wodne analizowana jest treść decyzji wodnoprawnej, a nie operatu wodnoprawnego. W przedmiotowej decyzji nie wskazano innego celu poboru wód powierzchniowych poza retencją. Pobór wód na cel retencji nie stanowi podstawy do zwolnienia z opłaty stałej. Art. 270 ust.2 stanowi, iż z opłaty stałej nie ponosi się za pobór wód do celów rolniczych lub leśnych na potrzeby nawadniania gruntów i upraw oraz na potrzeby chowu i hodowli ryb. Żaden z tych celów nie został wskazany w pozwoleniu wodnoprawnym.