Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędzia WSA Władysław Kulon Protokolant: Starszy asystent sędziego Katarzyna Grott po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 listopada 2014 r. sprawy ze skargi K.S.W.iK. Sp. z o.o. w B. na uchwałę Rady Miejskiej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Miasta K. I. stwierdza, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem prawa; II. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Gminy K. na rzecz strony skarżącej kwotę 557 zł (słownie: pięćset pięćdziesiąt siedem złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uchwałą z dnia [...] r. Nr [...], podjętą na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w związku z art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.), zwanej dalej "u.z.z.w.", Rada Miejska w K. odmówiła zatwierdzenia taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Miasta K. przedłożonych przez K.S.W.iK. Spółka z o.o. na okres od 10 grudnia 2011 roku do 9 grudnia 2012 roku w następującej wysokości: 1) taryfa za wodę dla wszystkich odbiorców usług: 5,92 zł/m3 (netto), 6,39 zł/m3 (brutto); 2) taryfa za ścieki dla wszystkich odbiorców usług: 15,09 zł/m3 (netto), 16,30 zł/m3 (brutto) - z powodu ich niezgodności z przepisami.
W uzasadnieniu uchwały Rada wskazała, że po dokonaniu - zgodnie z treścią art. 24 ust. 5 u.z.z.w. - czynności kontrolnych taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków przedłożonych przez K.S.W.iK. Spółka z o.o. w dniu 28 września 2011 r. organ uchwałodawczy ustalił, że dokonano przyjęcia nieprawidłowych danych dotyczących okresu ich obowiązywania. Wniosek przedłożony przez Spółkę zawiera bowiem błąd formalny, ponieważ za okres obowiązywania przyjęto termin od 10 grudnia 2011 r. do 9 grudnia 2012 r.. Rada wskazała jednocześnie, że termin obowiązywania nowych taryf powinien być liczony od dnia 11 grudnia 2011 r., toteż przedstawiony we wniosku okres - zdaniem Rady - należy uznać na nieprawidłowy. Organ powołał się przy tym na pismo Wojewody D. z dnia 6 września 2011 r., w którym stwierdzono, że "wobec braku precyzyjnych przepisów ustawy w tym zakresie, termin ten powinien być liczony po upływie okresu 30-dniowego na wydanie rozstrzygnięcia nadzorczego przez organ nadzoru".
Skargę na powyższa uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wniosła K.S.W.iK. Spółka z o.o., zarzucając jej naruszenie przepisów art. 24 ust. 5a w związku z art. 24 ust. 5, art. 24 ust. 8 w związku z art. 24 ust. 4 i art. 24 ust. 10 w związku z art. 24 ust. 1 u.z.z.w.. Biorąc pod uwagę powyższe zarzuty wniesiono o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały i zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
W uzasadnieniu skargi strona skarżąca wskazała, że wniosek taryfowy został w dniu 26 października 2011 r. - na podstawie art. 24 ust. 2 i ust. 4 u.z.z.w. - pozytywnie zweryfikowany przez Burmistrza K., który przedstawił Radzie Miejskiej w K. projekt uchwały o zatwierdzeniu zgłoszonych taryf wraz z uzasadnieniem. To oznacza - zdaniem skarżącej Spółki - że Burmistrz uznał, że taryfa została sporządzona zgodnie z przepisami prawa oraz celowe jest ponoszenie kosztów wskazanych w uzasadnieniu wniosku.
Następnie podniesiono, że z treści uzasadnienia zaskarżonej uchwały wynika, iż Rada nie dokonała sprawdzenia taryf pod względem ich zgodności z przepisami u.z.z.w. i przepisami rozporządzenia Ministra Budownictwa z dnia 28 czerwca 2006 r. w sprawie określania taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryf oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków. Rada nie dokonała również weryfikacji złożonych taryf pod względem ich kompletności. Ponadto zwracając uwagę na blankietowy charakter normy zawartej w art. 24 ust. 5 u.z.z.w., wskazano, że powołanie się przy odmowie zatwierdzenia taryf tylko na ten przepis nie może być uznane za wystarczające. Podstawę dla podjęcia takiej uchwały stanowi nie tylko wskazana norma prawna, ale również inny przepis lub przepisy prawa materialnego, których naruszenie świadczyłoby o sporządzeniu taryf niezgodnie z prawem. Odmowa zatwierdzenia taryfy nie może być oparta wyłącznie na subiektywnej ocenie okresu obowiązywania taryfy lub na samym przekonaniu, że okres ten został określony błędnie - wymaga natomiast wykazania jej nielegalności. Kwestionując konkretne ustalenia taryf, czy też ustalenia faktyczne, w oparciu o które zostały one sporządzone, Rada powinna wykazać, który przepis prawa został naruszony i precyzyjnie wskazać na czym owo naruszanie polega. W uzasadnieniu zaskarżonej uchwały nie wskazano jednak konkretnych przepisów, które zostałyby naruszone przy sporządzaniu taryf a przedstawione argumenty wskazują, że podstawą odmowy były inne okoliczności niż legalność taryf.