Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Matan (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski, Sędzia NSA Łucja Franiczek, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 17 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi R. Z. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta S. w przedmiocie dozoru pojazdu 1) stwierdza, że Prezydent Miasta S. dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania; 2) stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3) wymierza Prezydentowi Miasta S. grzywnę w wysokości 500 złotych (pięćset złotych); 4) umarza postępowanie sądowe w sprawie zobowiązania Prezydenta Miasta S. do wydania aktu administracyjnego; 5) zasądza od Prezydenta Miasta S. na rzecz skarżącego kwotę 100 złotych (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
R. Z., reprezentujący firmę [A] (dalej: Skarżący), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta S. (dalej: organ, Prezydent), w przedmiocie rozpoznania wniosków złożonych w dniach 18 lipca i 8 listopada 2013 r., o zwrot poniesionych kosztów i wynagrodzenia z tytułu holowania i przechowywania 32 pojazdów.
Skarżący wniósł o:
1/ zobowiązanie organu do wydania odpowiedniego aktu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt administracyjnych organowi;
2/stwierdzenie, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania;
3/ stwierdzenie, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miało [miejsce z rażącym naruszeniem prawa;
4/ wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 P.p.s.a.
5/ rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym;
6/ zasądzenie kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
W uzasadnieniu skargi wskazał, że w dniu 18 lipca i 8 listopada 2013 r. zwrócił się z wnioskiem do organu w związku z odebraniem samochodów wymienionych w specyfikacji, a umieszczonych przez Policję w S. na parkingu Skarżącego na podstawie art. 130a ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, o zwrot poniesionych kosztów i wynagrodzenia na podstawie art. 102 § 2 ustawy z dnia 17.06.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Zgodnie z art. 130a ust. 10f. w/w ustawy, w brzmieniu nadanym ustawą z 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy - p.r.d., do wykonania orzeczenia sądu o przepadku pojazdu jest obowiązany starosta. Wykonanie orzeczenia następuje w trybie i na zasadach określonych w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Zgodnie z § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Rady {Ministrów z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 46, poz. 237), przepisy tej ustawy regulujące egzekucję z nieruchomości, w tym jej art. 102 (na podstawie §6 tego rozporządzenia), stosuje się do ruchomości, które stały się własnością Skarbu Państwa lub powiatu na podstawie prawomocnego orzeczenia przepadku przedmiotów wydanego m.in. w postępowaniu administracyjnym i w postępowaniu cywilnym. W świetle z kolei § 4 ust. 1 pkt. 2 lit. b) przywołanego rozporządzenia, te spośród tych przepisów, które dotyczą organu egzekucyjnego, stosuje się odpowiednio do starostów w zakresie likwidacji ruchomości wyjętych na rzecz powiatu na podstawie przepisów p.r.d.
Pismem z dnia 20.08.2013 r. Skarżący uzyskał informację od Prezydenta, iż roszczenia powinien kierować do Naczelnika Urzędu Skarbowego. Tenże organ w dniu 25 lutego 2015 r. przekazał (zwrócił) wnioski organowi, jako właściwemu do załatwienia sprawy.
W wyniku wniesionego zażalenia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (dalej: Kolegium) postanowieniem z dnia [...] r. wyznaczyło Prezydentowi dwumiesięczny termin do podjęcia rozstrzygnięcia w tej sprawie. W uzasadnieniu postanowienia Kolegium wyjaśniło, iż organem właściwym w sprawie rozpatrzenia w/w wniosków jest starosta.