W konsekwencji powyższych rozważań skarga Spółki dla "A" w S. musiała zostać oddalona. W pierwszej kolejności oceniając dopuszczalność złożonej skargi trzeba stwierdzić, iż w ocenie składu orzekającego, w myśl art. 50 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Spółka posiada interes prawny w jej wniesieniu. W świetle art. 52 § 1 i § 2 tej ustawy skarga na bezczynność organu może być wniesiona po uprzednim wyczerpaniu środków przewidzianych w art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego. W przedmiotowym przypadku było to pismo z dna 2 lutego 2016 r, przekazane do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, który postanowieniem z dnia 9 marca 2016 r. uznał zażalenie za bezzasadne.
Tym samym uznać należy, że skarżący wyczerpał służące mu środki zaskarżenia, a w związku z tym skargę należało uznać za dopuszczalną.
Jednak badając zasadność złożonej skargi, czyli rozpatrując sprawę merytorycznie uznać należy, iż jest ona bezzasadna.
Dokonując oceny przedmiotowej sprawy w świetle obowiązujących przepisów uznać trzeba, że z przedłożonych Sądowi akt wynika, że sprawa wniosku Gminy S. w zakresie stwierdzenia nabycia przez Gminę z dniem [...] r. prawa własności wskazanych nieruchomości została merytorycznie załatwiona decyzją z dnia [...]r. o odmowie potwierdzenia Gminie S. tego prawa. Została zatem zakończona na długo przed wniesieniem skargi w niniejszej sprawie i nie sposób mówić o bezczynności organu, wszak wniosek Gminy został załatwiony.
Odrębną natomiast kwestię stanowi doręczenie tej decyzji. Organ stwierdził, że wobec faktu, iż strona skarżąca nie posiada interesu prawnego, nie została uznana za stronę zakończonego wymienioną decyzją postępowania, dlatego też nie może domagać się doręczenia takiej decyzji. Zatem wobec kategorycznych stwierdzeń rozstrzygających sprawę organów, stronie nie godzącej się z takim stanowiskiem przysługiwały odrębne możliwości, ukierunkowane na zwalczenie prezentowanego przez organy poglądu, w tym postępowanie wznowieniowe.
Jak wspomniano bowiem powyżej na mocy art. 149 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd, uwzględniając skargę na bezczynność organu zobowiązuje tenże organ do wydania w określonym terminie decyzji, a w niniejszej sprawie decyzja taka została wydana.
W konsekwencji przedstawionych wyżej wywodów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach nie uwzględnił skargi i na podstawie art. 151 ustawy Prawo o podstępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.