Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Chobian (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Zielińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 lutego 2010 roku sprawy ze skargi J. N. na bezczynność Burmistrza Miasta w przedmiocie wydania zarządzenia o sprzedaży lokalu oddala skargę.
W skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skardze na bezczynność Burmistrza Miasta w P. w zakresie sprzedaży na rzecz najemcy przeznaczonego do sprzedaży lokalu komunalnego, działająca w imieniu J. N. jako jej opiekun prawny J. M. zaskarżyła "bezczynność Burmistrza Miasta P. w zakresie realizacji uchwały Rady Miejskiej w P. z dnia 13 grudnia 2002r. w sprawie upoważnienia Burmistrza Miasta i Gminy do sprzedaży lokali i budynków na rzecz najemców i jej podania z dnia 27 kwietnia 2009r. o wykup lokalu mieszkalnego nr 11 położonego w P. przy ul. B. 12", i domagała się zobowiązania Burmistrza Miasta P. do wydania w ciągu 1-go miesiąca zarządzenia w sprawie zbycia tego lokalu mieszkalnego.
W uzasadnieniu skargi wskazała, że w dniu 27 kwietnia 2009r. wystąpiła z podaniem o wykup lokalu z zasobów mienia gminnego. Następnie wezwała organ do usunięcia naruszenia prawa, w odpowiedzi na które otrzymała pismo wskazujące, że sprzedaż lokali komunalnych jest sprawą cywilnoprawną i dlatego do tych spraw nie stosuje się kodeksu postępowania administracyjnego. Podniosła, że z tym stanowiskiem się nie zgadza, albowiem uchwała rady miejskiej upoważniała, a więc i zobowiązała Burmistrza Miasta do prowadzenia sprzedaży mieszkań komunalnych na rzecz najemców, poza wyraźnie wymienionymi lokalami przeznaczonymi na cele socjalne. Fakt, że sprzedaż ma być prowadzona na rzecz najemców, a najem jest stosunkiem cywilnoprawnym, nie oznacza, że samorządowy organ administracyjny, któremu powierzono prowadzenie sprzedaży, działa na zasadnie dowolności i całkowitej uznaniowości w wyborze przedmiotu sprzedaży i osób kupujących. Zdaniem autorki skargi zawarte w skierowanym do niej piśmie z dnia 8.09.2009r. stwierdzenie, że "Gmina postanowiła nie przeznaczać tego lokalu do sprzedaży" świadczy o braku poszanowania dla uchwał Rady Miejskiej. Dalej J. M. podniosła, że przeznaczenie lokalu, a właściwie nieruchomości, do sprzedaży najemcom w zakresie mienia gminnego jest przez ustawę o gospodarce nieruchomościami zastrzeżone do wyłącznej kompetencji rady gminy. Powołanie się w związku z tym na "Gminę, która coś postanowiła" jest nie tylko pustosłowiem, nie znajdującym żadnych podstaw prawnych ani faktycznych, ale wręcz stoi w sprzeczności ze stanowiącym Załącznik Nr 1 do Uchwały Rady Miejskiej Nr [...] z dnia 22 września 2004r. wykazem budynków mieszkalnych z przeznaczeniem na lokale socjalne. Budynek przy ul. B. 12 nie znajduje się w tym wykazie, tak więc jest przeznaczony do sprzedaży z pierwszeństwem najemców w nabyciu lokali mieszkalnych, określonym w art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Kłam twierdzeniu o nieprzeznaczaniu lokalu do zbycia zadaje też fakt przeprowadzenia już sprzedaży kilku lokali mieszkalnych w tym samym budynku. Powoływane przez Burmistrza w zarządzeniach o sprzedaży podstawy prawne wymownie świadczą o tym, że działa on jako organ wykonawczy gminy na podstawie ustaw oraz aktów w zakresie administracji publicznej. Zatem zaniechania w tym zakresie podlegają kontroli sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.