Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa (spr.) Sędziowie: NSA Anna Szkodzińska WSA Agnieszka Nawara- Dubiel Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 października 2015 r. sprawy ze skargi A.B. i D.B. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy K. w przedmiocie nakazu przywrócenia poprzedniego sposobu użytkowania nieruchomości I. stwierdza, że bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy K. nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; II. umarza postępowanie sądowe w zakresie zobowiązania Burmistrza Miasta i Gminy K. do wydania aktu lub dokonania czynności; III. w pozostałym zakresie oddala skargę; IV. zasądza od Burmistrza Miasta i Gminy K. na rzecz skarżących A.B. i D.B. kwotę 560 (pięćset sześćdziesiąt )złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
A. B. i D. B. pismem z dnia 16 października 2014r. złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Burmistrza Gminy w zakresie niewydania aktu administracyjnego w sprawie z wniosku skarżących z dnia 29 stycznia 2014r. dotyczącym nakazanie właścicielowi działki nr [...], położonej w miejscowości S., gmina [...] przywrócenia poprzedniego sposobu jej zagospodarowania wynikającego z zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Skarżący wskazali, iż złożyli zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie i Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z dnia 18 czerwca 2014 r. uznając zażalenie za zasadne i wyznaczyło organowi dodatkowy termin, który nie został dochowany, co jest dodatkową okolicznością uzasadniającą również złożony w skardze wniosek o wymierzenie organowi grzywny z racji rażącego naruszenia prawa.
Skarżący wnieśli także o zasądzenie kosztów, w tym należnego im zwrotu kosztów w sprawi zakończonej do sygn. II OZ 221/15, w którym NSA nakazał zasądzić koszty wynikłe ze sprawy dotyczącej wniosku o wymierzenie grzywny za nieprzekazanie skargi w terminie, przy rozpoznaniu niniejszej skargi na bezczynność.
W odpowiedzi na skargę w piśmie z dnia 3 lutego 2015r. Burmistrz Gminy wskazał na wydanie decyzji rozstrzygającej wniosek skarżących z dnia 29 stycznia 2014r., tj. decyzji z dnia 30 stycznia 2015r. znak: [...]. Skarżony organ wskazał także na powody, które doprowadziły do opóźnienia tj. przekazanie wniosku ze względu na podane w nim okoliczności Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego, celem zweryfikowania czy nie jest konieczne uzyskanie przez właściciela działki nr [...] pozwolenia na budowę, na przeprowadzenie wizji w terenie, oraz czynności związanych z ponownymi oględzinami, które finalnie się nie odbyły z powodu wniosku pełnomocnika skarżących o jego odroczenie, a nadto konieczność analizy obszernej dokumentacji dotyczącej wykorzystania spornego obszaru na prowadzoną działalność gospodarczą zgromadzonych przez referat zajmujący się tym działem w ramach organizacji działalności w organie I instancji ze względu na trwający od 2007r. konflikt sąsiedzki między skarżącymi a właścicielem działki nr [...]. Nadto wskazano na wątpliwości prawne związane z uchwałą dot. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, co miało wpływ na skomplikowanie rozpoznawanego wniosku. Podano także iż wybory samorządowe i zmiana na stanowisku burmistrza miała również wpływ na powstanie zwykłego niedopatrzenia w zakresie rozpoznania przedmiotowego wniosku z dnia 29 stycznia 2014r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przedmiotem kontrolowanej sprawy jest bezczynność Burmistrza Gminy w zakresie niewydania aktu administracyjnego w sprawie z wniosku skarżących z dnia 29 stycznia 2014r. Wobec wydania aktu administracyjnego kończącego postępowanie przed skarżonym organem tj. jak wyżej wskazano już po wniesieniu skargi - decyzji Burmistrza Gminy z dnia 30 stycznia 2015r. znak: [...], załatwiającej sprawę administracyjną, stan bezczynności skarżonego organu już nie występuje. Postępowanie sądowe jest zatem bezprzedmiotowe w zakresie zobowiązania organu do wydania określonego aktu. To zaś jest powodem umorzenia postępowania sądowego, o czym sąd orzekł w pkt II sentencji wyroku. Podstawą prawną umorzenia postępowania jest art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej określana jako "p.p.s.a.").