Sprawa ze skargi L. K. na przewlekłość postępowania Prezydenta Miasta w przedmiocie ustalenia i wypłaty odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariusz Kotulski (spr.) Sędziowie: WSA Mirosław Bator WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Protokolant: starszy sekretarz sądowy Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi L. K. na przewlekłość postępowania Prezydenta Miasta w przedmiocie ustalenia i wypłaty odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość I. stwierdza, że przewlekłość postępowania Prezydenta Miasta miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; II. umarza postępowania w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu lub dokonania czynności; III. w pozostałym zakresie skargę oddala; IV. zasądza od Prezydenta Miasta na rzecz skarżącej L.K. kwotę 597,00 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/11

L.K. reprezentowana przez pełnomocnika pismem z dnia 28 września 2016r. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta K. w sprawie o ustalenie i wypłatę odszkodowania za nieruchomość oznaczoną jako parcele l.kat. [...], l.kat. [...] i l.kat. [...] objętą Iwh [...] gm. kat. C. oraz nieruchomość oznaczoną jako parcela l.kat. [...] objętą Iwh [...] stanowiące uprzednio własność J.A. , wywłaszczone orzeczeniem PWRN w m. K. 26 marca 1954 r. nr [...] na rzecz Skarbu Państwa.

W skardze wniesiono o zobowiązanie skarżonego organu do wydania decyzji merytorycznej w sprawie w określonym terminie; o stwierdzenie, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; zasądzenie kosztów postępowania, a nadto o przyznanie skarżącej od organu administracyjnego sumy pieniężnej w wysokości 1500 zł.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że Prezydent Miasta K. w sposób nieprawidłowy dokonał przedłużenia postępowania powołując się na konieczność zwrócenia się do różnych instytucji państwowych, podczas gdy czynności te mogą być skondensowane w toku jednego, najwyżej dwóch przedłużeń terminu. Prezydent Miasta K. powinien był jednocześnie wystosować zapytania do wszelkich archiwów i instytucji będących w polu zainteresowania organu lub które w takim polu powinny się znajdować z uwagi na przedmiotowy zakres ich działalności. Ewentualne odpowiedzi kierowane do Prezydenta Miasta K. mogłyby stanowić przedmiot jego weryfikacji, by następczo ponowić zapytania lub skorygować ich treść. Wydaje się czymś wysoce niestosownym i powodującym znaczne dolegliwości względem stron postępowania dokonywanie coraz to nowej kwerendy archiwalnej, zwłaszcza, że przedmiotowa sprawa nie ma charakteru precedensowego i postępowanie powinno się już dawno zakończyć.

W odpowiedzi na skargę skarżony organ wniósł o jej oddalenie wskazując na czynności jakie przeprowadził w postępowaniu:

W piśmie z dnia 19 stycznia 2006 r. M.C. , Z.M. , B.O.-P. , L.K. , J.K. , C.K. , B.K. , K.T. i Z.T. wnieśli m.in. o wypłatę odszkodowania za nieruchomość objętą wykazem hipotecznym Iwh [...] oznaczoną jako parcele [...]. kat. [...] [..]. kat. [...] i [...] oraz za nieruchomość objętą wykazem hipotecznym Iwh [...] oznaczoną jako parcela [...]. kat. [...] stanowiące własność J.A. wywłaszczone orzeczeniem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. z dnia 26 marca 1954 r., nr [...].

W dniu 30 marca 2011 r. Prezydent Miasta K. wydał decyzję nr [...], w której umorzył postępowanie prowadzone w sprawie ustalenia i wypłaty odszkodowania za nieruchomość oznaczoną jako parcele: [...]. kat. [...] . kat. [...], [...]. kat. [...] obj. Iwh [...] b. gm. kat. C. oraz parcela [...]. kat. [...] obj. Iwh [...] b. gm. kat. C. wywłaszczone orzeczeniem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej z dnia 26 marca 1954 r., nr [...] . W uzasadnieniu ww. rozstrzygnięcia organ orzekający powołał się na dominujący wówczas w orzecznictwie sądów administracyjnych pogląd, zgodnie z którym postanowień art. 129 ust. 5 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami nie stosuje się do stanów faktycznych sprzed wejścia w życie ww. ustawy, tj. przed 1 stycznia 1998 r.

Strona 1/11