Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krystyna Daniel (spr.) Sędziowie: WSA Paweł Darmoń NSA Anna Szkodzińska Protokolant: specjalista Anna Balicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi K. S. na bezczynność Starosty [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej objętej wnioskiem z dnia 29 stycznia 2015 r. skargę oddala.
W dniu 29 stycznia 2015 r. K. S. za pomocą poczty internetowej złożył do Starosty wniosek o udzielenie informacji publicznej w zakresie "dat, danych przedsiębiorców (przewoźników posiadających zezwolenie na przewóz osób podlegających nadzorowi Starosty ) oraz wyników ostatnich kontroli prowadzonych na podstawie art. 84 ust 1 w związku z ust 2 ustawy o transporcie drogowym za lata 2009 - 2014".
W dniu 13 lutego 2015 r. organ przesłał drogą elektroniczną wykaz przedsiębiorców posiadających zezwolenia na wykonywanie regularnych przewozów osób w krajowym transporcie drogowym wskazując nazwę podmiotu i nr zezwolenia. Ponadto organ wskazał, że w toku przeprowadzonych kontroli oraz podczas analizy przedstawionych dokumentów w czterech przypadkach stwierdzono nieprawidłowości, które zostały usunięte zgodnie z terminem określonym w wystąpieniu pokontrolnym.
W dniu 18 lutego 2015 r. K. S. wniósł do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Starosty w udzieleniu informacji publicznej, domagając się wymierzenia organowi grzywny w maksymalnej wysokości oraz zasądzenia kosztów postępowania. Wskazał, że przesłana odpowiedź stanowi jedynie częściową odpowiedź na złożony wniosek, a organ nie wydał decyzji odmownej w stosunku do pozostałego żądania wniosku.
W odpowiedzi na skargę Starosta wniósł o oddalenie skargi z uwagi na jej niezasadność. Organ wskazał, że w terminie ustawowym przesłał informacje na temat wszystkich kontroli prowadzonych na podstawie art. 84 ust. 1 w związku z ust. 2 ustawy o transporcie drogowym za lata 2009 -2014 przez Starostę. Jeżeli skarżący nie był zadowolony z przesłanych informacji, mógł poprosić organ o udostępnienie ich w innej formie, bądź tez o ich doprecyzowanie, co z pewnością zostałoby uczynione. Mając na uwadze treść skargi, a także dobry interes wnioskodawcy przesłane informacje przesłano skarżącemu ponownie, jednakże modyfikując formę ich przekazania na bardziej sprecyzowaną, "pozostając w nadziei, iż tym razem forma odpowiedzi będzie dla wnioskodawcy satysfakcjonująca". Treść informacji przekazanej skarżącemu w dniu 2 marca br. znajduje się do aktach sprawy.
W świetle powyższego, ze strony organu nie doszło do bezczynności w zakresie udostępnienia informacji publicznej. Organ podjął czynności prawem przewidziane i nie można uznać, że "milczał" wobec wniosku. Organ nie tylko udostępnił skarżącemu informację publiczną, ale też następnie udostępnił ją ponownie, tyle że w innej - doprecyzowanej formie. W przedmiotowej sprawie nie zaszły podstawy do wydania decyzji odmownej na podstawie art. 16 ust 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, dlatego też organ nie mógł jej wydać. Organ ponadto nie posiada innych informacji, które mogłyby odpowiadać żądaniu wnioskodawcy określonemu we wniosku.
W ocenie organu nie zasługuje na uwzględnienie również wniosek wymierzenia grzywny w maksymalnej wysokości. Skarżący w żaden sposób żądania tego nie uzasadnił. Z ostrożności procesowej organ wskazał, iż w przedmiotowej sprawie nie doszło do rażącego naruszenia prawa, dołożył wszelkich starań aby na podstawie i w granicach prawa udzielić odpowiedzi na wniosek, jednocześnie dochowując terminów przewidzianych w ustawie o dostępie do informacji publicznej.