Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że niezależnie od przyjętej przez organ podstawy prawnej do ustalenia koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru i wynagrodzenia za przechowywanie na pojazdu, tj. art. 130a P.r.d. czy art. 102 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - z mocy art. 18 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - stosuje się przepisy k.p.a. Skoro zatem postępowanie w niniejszej sprawie zostało wszczęte z urzędu, to wymaga ono zakończenia poprzez wydanie stosownego rozstrzygnięcia. Z akt sprawy wynika, że postępowanie zostało wszczęte przez organ I instancji z urzędu zawiadomieniem z dnia 19 kwietnia 2013r. Wprawdzie organ I instancji wydał w tej sprawie dwa postanowienia (z dnia "[...]" i z dnia "[...]"), ale zostały one uchylone przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. (postanowieniami z dnia "[...]" i z dnia "[...]"). W tych okolicznościach sąd - rozpatrując skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania w niniejszej sprawie - przy ocenie szybkości działań organu I instancji uwzględnił przede wszystkim okres od zwrotu akt temu organowi przez Kolegium po wydaniu postanowienia z dnia "[...]" do dnia wydania wyroku w niniejszej sprawie. Natomiast przy ocenie wnikliwości działań uwzględnił wszystkie czynności podjęte przez organ I instancji w kontrolowanej sprawie.
Oceniając szybkość działania organu I instancji po wydaniu przez Kolegium postanowienia z dnia "[...]", należy przede wszystkim wskazać, że przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ I instancji zobowiązany był do przestrzegania terminów załatwienia sprawy określonych w art. 35 k.p.a. Jak wynika z adnotacji na postanowieniu Kolegium z dnia "[...]", organ I instancji otrzymał to rozstrzygnięcie 10 marca 2015r. Pismami z dnia 24 marca 2015r. zwrócił się do organów administracji skarbowej oraz starostów innych powiatów, mających siedzibę na terenie województwa "[...]", o udzielenie informacji dotyczącej wysokości stawek zawartych w umowach z przedsiębiorcami za usunięcie oraz za dobę przechowywania pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, stanowiącego własność Skarbu Państwa w latach 2007-2012. Jednocześnie pismem z dnia 10 kwietnia 2015r. organ I instancji zawiadomił skarżącego, że ze względu na stopień skomplikowania sprawy oraz konieczność ustalenia stawek obowiązujących w organach administracji publicznej w danym okresie, postępowanie prowadzone w niniejszej sprawie zostanie zakończone do dnia 10 czerwca 2015r. Kolejnym pismem z dnia 28 kwietnia 2015r. organ I instancji zwrócił się do Starosty Powiatowego w S. o udzielenie informacji dotyczącej wysokości stawek zawartych w umowach z przedsiębiorcami za usunięcie oraz za dobę przechowywania pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, stanowiącego własność Skarbu Państwa w latach 2007-2012. Następnie pismem z dnia 10 czerwca 2015r. organ I instancji, powołując art. 36 § 1 k.p.a., zawiadomił skarżącego, że ze względu na stopień skomplikowania sprawy oraz konieczność ustalenia stawek obowiązujących w organach administracji publicznej w danym okresie, a także z uwagi na fakt, że akta pojazdu znajdują się w Samorządowym Kolegium Odwoławczym w O. postępowanie prowadzone w niniejszej sprawie zostanie zakończone do dnia 10 sierpnia 2015r. Z kolei pismami z dnia 2 czerwca 2015r., organ I instancji zwrócił się do organów administracji skarbowej, mających siedzibę na terenie sąsiednich województw, oraz do Starosty T. o udzielenie informacji dotyczącej wysokości stawek zawartych w umowach z przedsiębiorcami za usunięcie oraz za dobę przechowywania pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, stanowiącego własność Skarbu Państwa w latach 2007-2012. Kolejnym pismem z dnia 7 lipca 2015r. organ I instancji zawiadomił zaś skarżącego, że ze względu na stopień skomplikowania sprawy oraz konieczność ustalenia stawek obowiązujących w organach administracji publicznej w danym okresie, postępowanie prowadzone w niniejszej sprawie zostanie zakończone do dnia 7 września 2015r. Jak wynika jednak z oświadczenia pełnomocnika organu I instancji, złożonego na rozprawie przed tut. Sądem w dniu 15 października 2015r. dotychczas postępowanie w kontrolowanej sprawie nie zostało zakończone. Słusznie zatem podnosi skarżący, że organ podejmuje czynności dowodowe w kontrolowanej sprawie w znacznym odstępie czasu (np. 24 marca 2015r., 2 czerwca 2015r.) mimo, że w istocie ograniczają się one do pozyskania informacji od innych organów na temat wysokości stawek zawartych w umowach z przedsiębiorcami za usunięcie oraz za dobę przechowywania pojazdów o masie całkowitej do 3,5 tony, stanowiącego własność Skarbu Państwa w latach 2007-2012. W związku z tym sąd stwierdził, że postępowanie w niniejszej sprawie jest prowadzone przewlekle i dlatego zobowiązał organ do załatwienia sprawy w terminie 14 dni. Przy czym wprawdzie na dzień wydania wyroku przez Sąd, organ I instancji uchybił obowiązkowi szybkiego działania w sprawie, lecz z uwagi na niewielki okres przekroczenia ostatniego z wyznaczonego przez ten organ terminu załatwienia sprawy, przewlekłość w tym zakresie nie nosi cech rażącego naruszenia prawa. Mając zaś na względzie skomplikowany charakter sprawy sąd nie uwzględnił wniosku skarżącego o wymierzenie organowi I instancji grzywny na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 149 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania sądowego rozstrzygnięto w myśl art. 200 p.p.s.a.