Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Krupiński Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 maja 2020 r. sprawy ze skargi A. W. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w przedmiocie zwrotu koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru nad pojazdem marki [...], nr rej. [...] 1) zobowiązuje Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu do wydania aktu w przedmiocie rozpatrzenia zażalenia skarżącego na postanowienie Starosty Oleskiego z dnia 19 listopada 2015 r., nr [...], w terminie jednego miesiąca od dnia otrzymania prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi sprawy, 2) stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 3) przyznaje od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz skarżącego A. W. sumę pieniężną w wysokości 1.000 (tysiąc) złotych, 4) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz skarżącego A. W. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez A. W. (zwanego dalej: skarżącym), reprezentowanego przez pełnomocnika, radcę prawnego K. S., jest przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w przedmiocie rozpatrzenia zażalenia na postanowienie Starosty Oleskiego wydane w sprawie zwrotu koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru na pojazdem marki [...], nr rej. [...]. Podniesiony w skardze zarzut przewlekłości postępowania dotyczy nierozpoznania zażalenia na postanowienie Starosty Oleskiego z dnia 19 listopada 2015 r., nr [...].
Stan faktyczny i prawny sprawy przedstawia się następująco:
Pismem z dnia 21 czerwca 2012 r., powołując się na przepis art. 102 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. nr 229, poz. 1954, z późn. zm. [obecnie: Dz. U. z 2019 r., poz. 1438 - dopisek Sądu], zwaną dalej u.p.e.a.) oraz na uchwałę NSA z dnia 29 listopada 2010 r., sygn. akt I OPS 1/10, skarżący wystąpił do Starosty Oleskiego o przyznanie wynagrodzenia w kwocie 13.367,64 zł za wykonywanie dozoru nad pojazdem marki [...], nr rej. [...] w okresie od 30 lipca 2009 r. (kiedy to pojazd został usunięty z drogi) do dnia 3 kwietnia 2012 r. (kiedy został odebrany z parkingu w związku z przejściem jego własności na Starostwo), a także o zwrot kosztów związanych z dozorem, w tym kosztów usunięcia pojazdu z drogi.
Powyższe pismo stanowiło podstawę do wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie zwrotu koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru nad pojazdem. Sprawa ta kilkakrotnie podlegała rozpoznaniu w administracyjnym toku instancji przez Starostę Oleskiego jako organ pierwszej instancji oraz przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu (zwane dalej także: Kolegium lub SKO) jako organ odwoławczy. Jednocześnie, na skutek skarg wnoszonych przez skarżącego, działania podejmowane przez organy w tej sprawie podlegały także ocenie w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
Wyrokiem z dnia 10 marca 2014 r., sygn. akt II SA/Op 549/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu uchylił postanowienie Kolegium z dnia 22 marca 2013 r. oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Starosty Oleskiego z dnia 31 stycznia 2013 r. przyznające skarżącemu zwrot koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru nad 13 pojazdami (w tym samochodem marki [...], nr rej. [...]), wynagrodzenie za ich dozór oraz zwrot kosztów usunięcia z drogi, w łącznej kwocie 13.367,64 zł.
Na zlecenie organu pierwszej instancji - rzeczoznawca samochodowy sporządził opinię z dnia 17 października 2014 r. w przedmiocie ustalenia średniej stawki za przechowywanie pojazdów usuniętych z drogi na podstawie art. 130 ustawy Prawo o ruchu drogowym, w okresie od września 2010 r. do grudnia 2011 r. Postanowieniem z dnia 19 listopada 2015 r. Starosta Oleski przyznał skarżącemu zwrot koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru nad przedmiotowym pojazdem w kwocie 4.111,90 zł. Na skutek zażalenia wniesionego przez skarżącego ww. postanowienie zostało uchylone przez SKO - postanowieniem z dnia 31 marca 2016 r., zaś sprawę przekazano do ponownego rozpoznania. Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 24 listopada 2016 r., sygn. akt II SA/Op 398/16, postanowienie SKO z dnia 31 marca 2016 r. zostało uchylone.