Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 25 maja 2020 r. sprawy ze skargi A. W. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w przedmiocie zwrotu koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru nad pojazdem marki [...], nr rej. [...] 1) zobowiązuje Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu do wydania aktu w przedmiocie rozpatrzenia zażalenia skarżącego na postanowienie Starosty Oleskiego z dnia 15 września 2016 r., nr [...], w terminie jednego miesiąca od dnia otrzymania prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi sprawy, 2) stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 3) przyznaje od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz skarżącego A. W. sumę pieniężną w wysokości 1.000 (tysiąc) złotych, 4) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz skarżącego A. W. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez A. W. (zwanego dalej "skarżącym"), reprezentowanego przez pełnomocnika - radcę prawnego K. S., jest przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w przedmiocie rozpatrzenia zażalenia na postanowienie Starosty Oleskiego z dnia 15 września 2016 r., nr [...], wydane w sprawie zwrotu koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru na pojazdem marki [...], nr rej. [...], po wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 kwietnia 2018 r., sygn. akt I OSK 2461/17.
Stan faktyczny i prawny sprawy przedstawia się następująco:
Pismem z dnia 21 czerwca 2012 r., powołując się na przepis art. 102 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r., nr 229, poz. 1954, z późn. zm.; obecnie: Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm. - dopisek Sądu) oraz na uchwałę NSA z dnia 29 listopada 2010 r., sygn. akt I OPS 1/10, skarżący wystąpił do Starosty Oleskiego o przyznanie wynagrodzenia w kwocie 7.996,23 zł za wykonywanie dozoru nad pojazdem marki [...], nr rej. [...], w okresie od dnia 30 października 2010 r. (kiedy to pojazd został usunięty z drogi) do dnia 1 czerwca 2012 r. (kiedy pojazd został odebrany z parkingu w związku z przejściem jego własności na Starostwo), a także o zwrot kosztów związanych z dozorem, w tym kosztów usunięcia pojazdu z drogi.
Powyższe pismo stanowiło podstawę do wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie zwrotu koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru nad pojazdem. Sprawa ta kilkakrotnie podlegała rozpoznaniu w administracyjnym toku instancji przez Starostę Oleskiego, jako organ pierwszej instancji, oraz przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu (zwane dalej także "Kolegium" lub "SKO"), jako organ odwoławczy. Jednocześnie, na skutek skarg wnoszonych przez skarżącego, działania podejmowane przez organy w tej sprawie podlegały także ocenie sądowej w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
Wyrokiem z dnia 10 marca 2014 r., sygn. akt II SA/Op 549/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu uchylił postanowienie Kolegium z dnia 22 marca 2013 r. oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Starosty Oleskiego z dnia 31 stycznia 2013 r. przyznające skarżącemu zwrot koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru nad 13 pojazdami (w tym nad samochodem marki [...], nr rej. [...]), wynagrodzenie za ich dozór oraz zwrot kosztów usunięcia z drogi, w łącznej kwocie 11.839,17 zł.
Sprawa trafiła do ponownego rozpoznania w postępowaniu administracyjnym, w toku którego Starosta Oleski - pismem z dnia 6 lipca 2015 r. - poinformował skarżącego o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie wynagrodzenia za usunięcie i przechowanie pojazdu marki [...], nr rej. [...].
Postanowieniem z dnia 19 listopada 2015 r. organ pierwszej instancji przyznał skarżącemu zwrot koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru nad ww. pojazdem w wysokości 1.986,94 zł. Postanowieniem z dnia 31 marca 2016 r. SKO uchyliło to rozstrzygnięcie i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania. Wyrokiem z dnia 30 grudnia 2015 r., sygn. akt II SAB/Op 85/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu prawomocnie orzekł, że Starosta Oleski dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, z rażącym naruszeniem prawa, za co wymierzył organowi grzywnę (skarga kasacyjna wniesiona od tego wyroku została oddalona przez NSA wyrokiem z dnia 24 sierpnia 2016 r., sygn. akt I OSK 1002/16).