Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński - spr. Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 23 maja 2016 r. sprawy ze skargi D. Z. na bezczynność Burmistrza Kietrza w przedmiocie informacji publicznej 1) umarza postępowanie sądowe, 2) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności, 3) stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 4) zasądza od Burmistrza Kietrza na rzecz D. Z. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi, wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez D. Z., reprezentowanego przez radcę prawnego, jest bezczynność Burmistrza Kietrza w zakresie udostępnienia informacji publicznej.
Skarga wniesiona została w następującym stanie faktycznym:
Wnioskiem z dnia 13 stycznia 2016 r., złożonym drogą elektroniczną, D. Z., zwany dalej skarżącym, zwrócił się do Burmistrza Kietrza o udostępnienie (przesłanie na wskazany adres e-mail) informacji publicznej w następującym zakresie:
- wykazu istniejących jednostek budżetowych i zakładów budżetowych, utworzonych przez organ;
- wykazu związków jednostek samorządu terytorialnego, w których organ uczestniczy;
- wykazu stowarzyszeń, których organ jest członkiem;
- wykazu spółek prawa handlowego, w których organ posiada pozycję dominującą;
- wykazu jednoosobowych spółek kapitałowych, w których organ posiada udział w całości kapitału zakładowego;
- podania imion i nazwisk, stanowisk służbowych oraz adresów poczty elektronicznej (e-mail) osób kierujących jednostkami i podmiotami wymienionymi powyżej;
- wykazu rejestrów, ewidencji i archiwów prowadzonych przez organ.
Jako podstawę wniosku skarżący wskazał art. 2 ust. 1 i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm. [obecnie Dz. U. z 2015 r. poz. 2058, z późn. zm.]), zwanej dalej w skrócie u.d.i.p.
Wobec braku odpowiedzi, w dniu 7 kwietnia 2016 r. (data nadania przesyłki listowej) skarżący wniósł za pośrednictwem Burmistrza Kietrza skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na bezczynność tego organu. W skardze zawarte zostało żądanie zobowiązania organu do rozpoznania wniosku z dnia 13 stycznia 2016 r. w terminie 14 dni oraz zasądzenia na rzecz skarżącego kosztów postępowania w łącznej kwocie 1.082,20 zł, obejmujących opłatę sądową (100 zł), wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości dwukrotności stawki minimalnej (960 zł), opłaty skarbowej (17 zł), kosztów korespondencji (4,20 zł), opłat bankowych za wykonane przelewy (2 zł). Skarżący wniósł również o odstąpienie od wymierzania organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 w zw. z art. 154 § 6 P.p.s.a. W uzasadnieniu skargi wskazał, że termin do załatwienia sprawy upłynął w dniu 27 stycznia 2016 r., jednakże ani do tego dnia ani do dnia sporządzenia skargi żądana informacja nie została udzielona, ani też jakakolwiek inna odpowiedź, w szczególności z podaniem miejsca publikacji na konkretnych podstronach organu. Skarżący podkreślił, że na stronie BIP-u organu również nie można odnaleźć całej wnioskowanej informacji publicznej.
Pismem z dnia 13 kwietnia 2016 r., przesłanym na adres e-mail skarżącego, Burmistrz Kietrza udzielił informacji publicznej zgodnej z wnioskiem z dnia 13 stycznia 2016 r.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz Kietrza, reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł o odrzucenie skargi w związku z brakiem legitymacji procesowej skarżącego, ewentualnie o oddalenie skargi i obciążenie skarżącego kosztami postępowania. Natomiast w przypadku nieuwzględnienia powyższego żądania, organ wniósł o uznanie, że nie doszło do rażącego naruszenia prawa; niewymierzania organowi grzywny oraz nieuwzględnienia wniosku pełnomocnika skarżącego o zasądzenie dwukrotności minimalnej stawki kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu organ argumentował, że złożony przez skarżącego wniosek nie pozwalał nie identyfikację wnioskodawcy, ponieważ nie zawierał danych w postaci imienia i nazwiska. Zdaniem organu, to że prawo do informacji publicznej przysługuje każdemu nie oznacza, iż wnioskodawca może być anonimowy. Ponadto skarżący - w przekonaniu organu - nie wykazał swojej legitymacji procesowej w niniejszym postępowaniu, ponieważ adres e-mail, z którego wysłano wniosek w żaden sposób nie wskazuje na jego osobę. Natomiast wskazanie przez osobę wnioskującą danych pozwalających na jej identyfikację, czy też przedłożenie dokumentów pozwalających na ustalenie jej podmiotowości, statusu prawnego, zasad reprezentacji jest minimalnym wymaganiem wniosku złożonego w trybie u.d.i.p. Organ dowodził również, że bezczynność w rozpoznaniu żądania skarżącego nie wynikała z oczywistego naruszenia przepisów u.d.i.p., lecz z przekonania, że konieczne jest podanie pełnego imienia i nazwiska wnioskodawcy. Końcowo organ wyjaśnił, że przed złożeniem odpowiedzi na skargę informacja publiczna została skarżącemu udzielona.