Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 marca 2017 r. sprawy ze skargi B. C. na bezczynność Prezydenta Miasta Opola w przedmiocie ustalenia kosztów usunięcia i przechowania pojazdu 1) zobowiązuje Prezydenta Miasta Opola do wydania aktu w sprawie wniosku B. C. z dnia 22 kwietnia 2010 r. ̶ w terminie 30 dni od dnia zwrotu akt z prawomocnym orzeczeniem, 2) stwierdza, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 3) orzeka o wymierzeniu Prezydentowi Miasta Opola grzywny w wysokości 500 (pięćset) złotych, 4) przyznaje od Prezydenta Miasta Opola na rzecz B. C. sumę pieniężną w wysokości 1.000 (jeden tysiąc) złotych, 5) zasądza od Prezydenta Miasta Opola na rzecz B. C. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez B. C., reprezentowanego przez radcę prawnego A. W., jest bezczynność Prezydenta Miasta Opola w sprawie ustalenia kosztów usunięcia i przechowania pojazdu marki [...], o nr rej. [...].
W rozpoznawanej sprawie ustalono następujący stan faktyczny:
Zarządzeniem z dnia 7 lutego 2007 r., nr [...], wydanym na podstawie art. 130a ust. 5a, 5c i 5e ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. nr 108, poz. 908, z późn. zm.; obecnie: Dz. U. z 2012 r., poz. 1137, z późn. zm. - dop. Sądu), a następnie zarządzeniem z dnia 26 stycznia 2010 r., nr [...], Prezydent Miasta Opola wyznaczył B. C., prowadzącego działalność pod nazwą A, jako jednostkę do usuwania pojazdów z drogi i prowadzenia parkingu strzeżonego, na okres kolejnych 3 lat.
W dniu 25 maja 2009 r. B. C. przyjął do wykonania wydaną przez funkcjonariusza Policji dyspozycję nr [...], dotyczącą usunięcia i dostarczenia na parking A pojazdu marki [...], o nr rej. [...]. Ww. pojazd usunięty został w dniu 19 czerwca 2019 r.
Pismem z dnia 22 kwietnia 2010 r. B. C. zawiadomił Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] o dokonaniu usunięcia ww. pojazdu oraz poinformował, że pomimo upływu 6-miesięcznego terminu określonego w art. 130a ust. 10 ustawy Prawo o ruchu drogowym, pojazd nie został odebrany przez właściciela. Ponadto oświadczył, że na dzień sporządzenia pisma należność za holowanie i parking przedmiotowego samochodu wynosi 2.342,40 zł.
Następnie B. C. - pismem z dnia 9 września 2010 r. (data wpływu do organu 14 września 2010 r.) - zawiadomił także Prezydenta Miasta Opola o usunięciu pojazdu i bezskutecznym upływie 6-miesięcznego terminu jego odbioru przez właściciela.
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w [...] postanowieniem z dnia 12 października 2010 r., nr [...], przekazał Prezydentowi Miasta Opola według właściwości ww. pismo skarżącego z dnia 22 kwietnia 2010 r., wskazując, że na art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 152, poz. 1018, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą, która weszła w życie w dniu 3 września 2010 r., postępowania w sprawach przejęcia na rzecz Skarbu Państwa pojazdów nieodebranych przez uprawnione osoby w terminie określonym w art. 130a ust. 10 ustawy Prawo o ruchu drogowym, niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy umarza się, a sprawy przekazuje właściwym starostom.
Pismem z dnia 15 września 2011 r. Prezydent Miasta Opola zwrócił się do Komendy Miejskiej Policji w [...] o ponowne nadesłanie powiadomienia o usunięciu pojazdu skierowanego do jego właściciela. W odpowiedzi na powyższe Komenda Miejska Policji w [...] przesłała żądane dokumenty.
W dniu 6 października 2016 r. B. C. złożył do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu pismo z dnia 5 października 2016 r., zatytułowane "Skarga", w którym - powołując się na przepis art. 37 § 2 K.p.a. - wskazał na bezczynność Prezydenta Miasta Opola w rozpoznaniu sprawy dotyczącej przejęcia na rzecz Skarbu Państwa pojazdu marki [...], a także zarzucił pozbawienie go prawa do żądania wypłaty wynagrodzenia za holowanie i przechowanie tego pojazdu. Na tej podstawie domagał się stwierdzenia bezczynności organu i wyznaczenia terminu do załatwienia sprawy.