Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Krupiński Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 28 lutego 2017 r. sprawy ze skargi B. C. na bezczynność Prezydenta Miasta Opola w przedmiocie ustalenia kosztów usunięcia i przechowania pojazdu 1) zobowiązuje Prezydenta Miasta Opola do wydania aktu w sprawie wniosku B. C. z dnia 31 lipca 2009 r. ̶ w terminie 30 dni od dnia zwrotu akt z prawomocnym orzeczeniem, 2) stwierdza, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 3) orzeka o wymierzeniu Prezydentowi Miasta Opola grzywny w wysokości 500 (pięćset) złotych, 4) przyznaje od Prezydenta Miasta Opola na rzecz B. C. sumę pieniężną w wysokości 1.000 (jeden tysiąc) złotych, 5) zasądza od Prezydenta Miasta Opola na rzecz B. C. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez B. C., reprezentowanego przez radcę prawnego A. W., jest bezczynność Prezydenta Miasta Opola w sprawie ustalenia kosztów usunięcia i przechowania pojazdu marki Renault [...], nr rej. [...].
W rozpoznawanej sprawie ustalono następujący stan faktyczny:
Zarządzeniem z dnia 7 lutego 2007 r., nr [...], wydanym na podstawie art. 130a ust. 5a, 5c i 5e ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. nr 108, poz. 908, z późn. zm.; obecnie: Dz. U. z 2012 r., poz. 1137, z późn. zm. - dop. Sądu), a następnie zarządzeniem z dnia 26 stycznia 2010 r., nr [...], Prezydent Miasta Opola wyznaczył B. C., prowadzącego działalność pod nazwą A, jako jednostkę do usuwania pojazdów z drogi i prowadzenia parkingu strzeżonego, na okres kolejnych 3 lat.
W dniu 3 lutego 2009 r. B. C. przyjął do wykonania wydaną przez funkcjonariusza Policji dyspozycję nr [...], dotyczącą usunięcia i dostarczenia na parking A pojazdu marki Renault [...], nr rej. [...].
Pismem z dnia 31 lipca 2009 r. B. C. zawiadomił Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu o dokonaniu usunięcia ww. pojazdu oraz poinformował, że pomimo upływu 6-miesięcznego terminu określonego w art. 130a ust. 10 ustawy Prawo o ruchu drogowym, pojazd nie został odebrany przez właściciela. Ponadto oświadczył, że na dzień sporządzenia pisma należność za holowanie i parking przedmiotowego samochodu wynosi 2.196 zł. Żądanie przyznania wynagrodzenia za dozór pojazdu zostało ponowione w piśmie z dnia 2 grudnia 2010 r. i 3 października 2011 r., z tym, że kwotę wynagrodzenia określono na 4.744.58 zł.
B. C. - pismem z dnia 9 września 2010 r. - zawiadomił także Prezydenta Miasta Opola o usunięciu pojazdu i bezskutecznym upływie 6-miesięcznego terminu jego odbioru przez właściciela.
Pismem z dnia 16 września 2011 r. Prezydent Miasta Opola zwrócił się do Komendy Miejskiej Policji w [...] o nadesłanie dokumentów dotyczących usunięcia pojazdu marki Renault [...], nr rej. [...].
W dniu 7 marca 2012 r. Prezydent Miasta Opola złożył do Sądu Rejonowego w [...] wniosek o orzeczenie przepadku na rzecz Miasta Opola pojazdu marki Renault [...], nr rej. [...]. W dniu 6 lipca 2012 r. wpłynęło do organu postanowienie Sądu Rejonowego w [...] z 22 czerwca 2012 r. odrzucające wniosek w sprawie przepadku pojazdu, a 9 listopada 2012 r. Sąd zwrócił dokumenty dotyczące tej sprawy.
W dniu 6 października 2016 r. B. C. złożył do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu pismo z dnia 5 października 2016 r., zatytułowane "Skarga", w którym - powołując się na przepis art. 37 § 2 K.p.a. - wskazał na bezczynność Prezydenta Miasta Opola w rozpoznaniu sprawy dotyczącej przejęcia na rzecz Skarbu Państwa pojazdu marki Renault [...], a także zarzucił pozbawienie go prawa do żądania wypłaty wynagrodzenia za holowanie i przechowanie tego pojazdu. Na tej podstawie domagał się stwierdzenia bezczynności organu i wyznaczenia terminu do załatwienia sprawy.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w piśmie z dnia 7 grudnia 2016 r. poinformowało B. C. o braku możliwości rozpatrzenia zażalenia z dnia 6 października 2016 r. i wyjaśniło, że zażalenie obejmuje czynności podejmowane w przedmiocie usuwania pojazdów w trybie art. 130a ustawy Prawo o ruchu drogowym, w stosunku do których nie mają zastosowania przepisy procedury administracyjnej, a więc także art. 37 § 1 K.p.a.