Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Krupiński - spr. Sędzia WSA Teresa Cisyk po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 15 lutego 2016 r. sprawy ze skargi A. S. na bezczynność Burmistrza Ozimka w przedmiocie informacji publicznej 1) zobowiązuje Burmistrza Ozimka do wydania aktu lub do dokonania czynności dotyczącej wniosku A. S. z dnia 30 października 2015 r. w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku, 2) stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3) zasądza od Burmistrza Ozimka na rzecz A. S. kwotę 100 (sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia 30 października 2015 r. A. S., powołując się na art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (obecnie Dz. U. z 2015 r., poz. 2058), zwanej dalej w skrócie u.d.i.p., wystąpił do Burmistrza Ozimka o przesłanie na podany adres mailowy:
1. skanów wszystkich poleceń wyjazdów służbowych (delegacji), które były wystawione na osobę J. L. od dnia objęcia przez niego funkcji Burmistrza Ozimka do dnia wpływu wniosku;
2. skanów wszystkich poleceń wyjazdów służbowych (delegacji) zagranicznych finansowanych ze środków Gminy Ozimek, które miały miejsce w okresie od 1 grudnia 2014 r. do dnia wpływu wniosku.
W odpowiedzi na powyższy wniosek, Burmistrz Ozimka pismem z dnia 12 listopada 2015 r., nr [...], poinformował wnioskodawcę, że żądane informacje w zakresie skanów wszystkich poleceń służbowych wyjazdów krajowych i zagranicznych Burmistrza Ozimka od dnia objęcia funkcji przez J. L. nie stanowią informacji publicznej, a tym samym brak jest podstaw do ich udostępnienia. Uzasadniając swoje stanowisko organ odwołał się do wyroku WSA w Warszawie z dnia 23 maja 2007 r. (sygn. akt II SA/Wa 875/06) i wywiódł, że treść polecenia wyjazdu służbowego nie stanowi informacji publicznej o zasadach funkcjonowania podmiotu obowiązanego do jej udostępnienia, stosownie do przepisu art. 6 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p. Polecenia służbowe bowiem są narzędziem pracodawcy w zakresie kierownictwa przy wykonywaniu pracy przez pracownika i wynikają z zasady podporządkowania pracownika. Jeżeli na skutek wykonywania poleceń służbowych przez pracownika dochodzi do nienależytego wykonywania zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenia praworządności lub interesów skarżących, przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego przewidują odrębny tryb załatwiania tego rodzaju spraw.
Pismem z dnia 31 grudnia 2015 r. A. S. wywiódł skargę na bezczynność Burmistrza Ozimka, domagając się zobowiązania organu do udzielenia informacji publicznej zgodnie z wnioskiem, ukarania Burmistrza grzywną za nieudzielenie informacji w ustawowym terminie oraz zasądzenia kosztów postępowania. Przedstawiając stan faktyczny sprawy skarżący wskazał, że organ w udzielonej odpowiedzi odniósł się tylko do punktu pierwszego wniosku. Dalej, powołując się na orzecznictwo sądowe, strona skarżąca wywodziła, że żądane informacje są informacją publiczną w rozumieniu art. 1 i art. 4 u.d.i.p., natomiast Burmistrz jako organ gminy jest zobowiązany do ich udostępnienia. Skarżący podniósł również, że wyrok WSA w Warszawie, powołany przez organ dotyczył poleceń służbowych kierowanych do pracownika, niebędącego funkcjonariuszem publicznym. Końcowo skarżący podkreślił, że nie ma innej możliwości kontroli zasadności kosztów wyjazdów służbowych, które pokrywane są ze środków publicznych, jak tylko kontrola społeczna.
W piśmie z dnia 13 stycznia 2016 r., nr [...], Burmistrz Ozimka poinformował wnioskodawcę, że informacje w zakresie wszystkich poleceń służbowych wyjazdów zagranicznych finansowanych ze środków gminy Ozimek nie stanowią informacji publicznej. Na poparcie swojego stanowiska organ w całości powielił argumentację zaprezentowaną w piśmie z dnia 12 listopada 2015 r.