Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz - spr. Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędzia NSA Jerzy Krupiński po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 30 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi A. W. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę Oleskiego w przedmiocie wynagrodzenia oraz zwrotu wydatków związanych z wykonywaniem dozoru i usunięciem pojazdu Peugeot 205 o nr rej. [...] 1) stwierdza, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, 2) stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 3) wymierza organowi grzywnę w wysokości 200 (dwieście) złotych, 4) zasądza od Starosty Oleskiego na rzecz skarżącego A. W. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 12 listopada 2015 r. A. W., reprezentowany przez pełnomocnika - radcę prawnego D. W., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na przewlekłe prowadzenie przez Starostę Oleskiego sprawy dotyczącej przyznania wynagrodzenia oraz zwrotu koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru i usunięciem pojazdu marki Peugeot, nr rej. [...]. Jako podstawę prawną skargi powołał przepisy art. 3 § 2 pkt 8, art. 50 § 1, art. 52 § 2 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a. Skarżący domagał się:
1) zobowiązania organu do wydania odpowiedniego aktu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt administracyjnych organowi;
2) stwierdzenia, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania;
3) stwierdzenia, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa;
4) przyznania od organu na rzecz skarżącego odpowiedniej sumy pieniężnej na podstawie art. 149 § 2 P.p.s.a.;
5) rozpoznania sprawy w trybie uproszczonym;
6) zasądzenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
W uzasadnieniu skarżący wskazał, że jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą A w [...] i że w dniu 22 czerwca 2012 r. złożył w Starostwie Powiatowym w Oleśnie wnioski o przyznanie wynagrodzenia za usunięcie z drogi oraz wykonywanie dozoru nad 13 pojazdami, w tym nad wskazanym na wstępie samochodem osobowym marki Peugeot 205. Postanowieniem z dnia 31 stycznia 2013 r. organ przyznał skarżącemu wynagrodzenie w łącznej wysokości wynoszącej dla wszystkich pojazdów 11.839,17 zł.
W wyniku złożenia zażalenia, a następnie skargi sądowoadministracyjnej, w sprawie zapadł prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 10 marca 2014 r., którym orzeczono o uchyleniu zaskarżonego postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu oraz poprzedzającego orzeczenia organu pierwszej instancji. Ponownie rozpatrując sprawę Starosta Oleski, działając na podstawie art. 65 § 1 K.p.a., pismem z dnia 20 sierpnia 2014 r. przekazał do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oleśnie sprawy dotyczące wynagrodzenia za ściągnięcie i dozór nad 9 pojazdami, w tym samochodem Peugeot, nr rej. [...]. Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu stwierdził nieważność postanowień wydanych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oleśnie i w dniu 18 maja 2015 r. sprawy zwrócone zostały do Starosty Oleskiego, w tym m.in. sprawa dotycząca spornego pojazdu. Pismami z dnia 22 czerwca 2015 r. skarżący ponownie zwrócił się do Starosty o zwrot poniesionych wydatków oraz wynagrodzenie za dozór 9 pojazdów, które były przedmiotem rozstrzygnięć organów skarbowych. Pismem z dnia 11 sierpnia 2015 r. Starosta Oleski wszczął postępowanie w sprawie wynagrodzenia za usunięcie i przechowywanie przedmiotowego pojazdu, obligując skarżącego do szczegółowego wykazania wydatków i nakładów poniesionych za dozór. Skarżący podniósł, że pomimo wniesienia w piśmie z dnia 15 października 2015 r. zażalenia na przewlekłe postępowanie w sprawie, do chwili wniesienia skargi organ nie poczynił żadnych kroków zmierzających do załatwienia sprawy. Kierowane do strony pisma o wszczęciu postępowania i zobowiązujące do przedłożenie dokumentów na okoliczność wydatków związanych z dozorem nad pojazdem są działaniami pozornymi, mającymi na celu przedłużenie postępowania, bez jego merytorycznego zakończenia, tym bardziej, że skarżący informował organ, iż przedłożył już wszystkie posiadane dokumenty związane z poniesionymi kosztami. Według skarżącego, za przyznaniem na jego rzecz kwoty pieniężnej na podstawie art. 149 § 2 P.p.s.a. przemawia to, że czynności, za które ma być przyznane wynagrodzenie, zostały wykonane jeszcze przed rokiem 2012, a ewentualne wynagrodzenie zostanie przyznane bez ustawowych odsetek i bez uwzględnienia strat poniesionych przez skarżącego z powodu długiego okresu oczekiwania na to wynagrodzenie.