Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Paluszyńska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz Asesor WSA Jan Szuma po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi P. K. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. w przedmiocie wydania decyzji dotyczącej stosunku służbowego I. zobowiązuje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. do wydania decyzji dotyczącej stosunku służbowego P. K. w terminie 14 dni od otrzymania przez organ prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy, II. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
P. K. (dalej jako skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. (dalej także DIAS), polegającą na braku podjęcia czynności procesowych w postępowaniu administracyjnym, wniosła o stwierdzenie jego bezczynności oraz o wyznaczenie organowi terminu zakończenia postępowania poprzez wydanie decyzji potwierdzającej rozwiązanie stosunku służbowego, tj. zwalniającej ze służby ze Służby Celnej.
W uzasadnieniu skargi wyjaśniła, że na podstawie aktu mianowania do służby przygotowawczej z dniem 5 sierpnia 2008 r, rozpoczęła służbę przygotowawczą w Urzędzie Celnym w P. a następnie na podstawie aktu mianowania do służby stałej z dnia 16 marca 2011 r. z dniem 29 marca 2011 r. rozpoczęła służbę jako funkcjonariusz Służby Celnej, Aktem mianowania na stopień służbowy z dnia 7 kwietnia 2011 r. została mianowana na stopień służbowy starszego aplikanta celnego w korpusie szeregowych Służby Celnej.
Do lutego 2017 r. pełniła służbę w Referacie Akcyzy i Gier 2 w Urzędzie Celnym w P. w stopniu młodszego rewidenta celnego (w korpusie podoficerów Służby Celnej) na stanowisku starszego specjalisty Służby Celnej.
Z mocy art. 165 ust. 3 ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r poz. 1948, z późn. zm,, dalej u.p.w.k.a.s.) z dniem 01 marca 2017 r. stała się funkcjonariuszem Służby Celno - Skarbowej, zachowując dotychczasowe stanowisko i stopień.
W dniu [...] maja 2017 r. otrzymała od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. pismo określające nowe warunki zatrudnienia, zgodnie z którym złożono jej propozycję zatrudnienia w ramach korpusu służby cywilnej w Izbie Administracji Skarbowej w P.. Zgodnie z brzmieniem pkt 7 pisma - nowe warunki zatrudnienia miały obowiązywać od dnia następującego po dniu przyjęcia propozycji.
W pouczeniu pisma zawarta została formuła stanowiąca, że w przypadku odmowy przyjęcia propozycji zatrudnienia jej stosunek służby wygaśnie po upływie 3 miesięcy licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złoży oświadczenie o odmowie przyjęcia propozycji, lub upłynie termin do złożenia oświadczenia, jednak nie później niż 31 sierpnia 2017 r. Z konstrukcji tego pisma wynika, że Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w P. nie przewidział możliwości kontynuowania stosunku służby, rozpoczętego na podstawie aktu mianowania.
W konsekwencji, bez względu na złożone na podstawie art. 170 ust. 2 u.p.w.k.a.s. oświadczenie o przyjęciu propozycji zatrudnienia, jej stosunek służby, mający charakter stosunku administracyjnoprawnego, został zakończony z wyłącznej inicjatywy D!AS w P., na podstawie władczego działania organu.
Pismem z dnia 17 maja 2017 r. skarżąca wezwała DiAS w P. do złożenia propozycji służby w formie decyzji administracyjnej. W dniu 23 maja 2017 r. do DIAS wpłynęło także odwołanie skarżącej od otrzymanej propozycji zawierającej decyzję o zwolnieniu ze służby., w którym wniosła o uchylenie ww. decyzji w całości i pozostawienie jej jako funkcjonariusza w Służbie Celno- Skarbowej.