Sprawa ze skargi na bezczynność i przewlekłość postępowania Starosty G. w przedmiocie wynagrodzenia za dozór pojazdu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Teresa Zauerman, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 marca 2015 r. sprawy ze skargi Z. S. na bezczynność i przewlekłość postępowania Starosty G. w przedmiocie wynagrodzenia za dozór pojazdu I. umarza postępowanie sądowe w zakresie bezczynności, II. stwierdza przewlekłe prowadzenie postępowania, III. stwierdza, że bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania nie miały miejsca z rażącym naruszeniem prawa, IV. oddala wniosek o wymierzenie grzywny, V. zasądza od Starosty G. na rzecz skarżącego Z. S. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6032 Inne z zakresu prawa o ruchu drogowym
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta
Uzasadnienie strona 1/4

Z.S. wnioskiem z dnia 31 października 2014 r., powołując się na art. 102 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zw. z § 3 pkt 1 lit. a rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zwrócił się do Starosty G. o wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie przyznania wynagrodzenia za dozór pojazdu marki [...] za okres od 16 czerwca 2007 r. do 31 października 2014 r. w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu wniosku wskazał, że Komenda Powiatowa Policji w G. w dniu 1 maja 2007 r. wydała dyspozycję usunięcia ww. pojazdu, który to pojazd został przyjęty na parking strzeżony w [...], prowadzony przez wnioskodawcę. Pojazd nie został odebrany przez osobę uprawnioną, o czym skarżący wielokrotnie informował zarówno Komendę, jak i Starostwo Powiatowe (pisma z dnia 05.10.2010 r., 31.03.2011 r. oraz z dnia 04.06.2012 r.).

W odpowiedzi udzielonej pismem z dnia 19 listopada 2014 r. Starosta G. poinformował Z.S., że nie jest właściwy w sprawie przyznania wnioskowanego wynagrodzenia za dozór pojazdu. Nadto wyjaśnił, że pojazd wskazany we wniosku nie stanowi własności Powiatu G., a organ nie dysponuje dokumentami pozwalającymi na sporządzenie i wniesienie do sądu powszechnego wniosku o orzeczenie przepadku tego pojazdu na rzecz Powiatu.

Pismem z dnia 3 grudnia 2014 r. Z.S. wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie, zarzucając Staroście G. bezczynność wobec niewydania decyzji administracyjnej, jak i przewlekłość w prowadzeniu postępowania.

W dniu 5 grudnia 2014 r. Z.S. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność i przewlekłość Starosty G. i niewydanie decyzji administracyjnej w przedmiocie wynagrodzenia za dozór pojazdu marki [...] za okres od 16 czerwca 2007 r. do 31 października 2014 r. w kwocie [...] zł.

W skardze wniósł o:

1) stwierdzenie bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania przez organ,

2) stwierdzenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa,

3) zobowiązanie Starosty G. do wydania aktu lub dokonania czynności w terminie 14 dni od dnia doręczenia organowi akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem,

4) wymierzenie organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 P.p.s.a.

(art. 149 § 2 P.p.s.a.),

5) zasądzenie na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi Z.S. opisał stan faktyczny sprawy oraz przywołał treść art. 61, art. 104 § 1, art. 35 § 3, art. 6, art. 12 K.p.a. wraz z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, odnoszącym się do naruszenia przez organy administracji publicznej wskazanych przepisów, wskazując, że w sprawie z jego wniosku o przyznanie wynagrodzenia za dozór pojazdu organ prowadzi postępowanie w sposób przewlekły, bezproduktywny i opieszały.

Zdaniem skarżącego, organ wprawdzie podejmuje szereg działań i wydaje formalne akty, jednakże o charakterze pozornym, nieprowadzące do rozstrzygnięcia sprawy i sprawiające wrażenie unikania wydania merytorycznej decyzji kończącej postępowanie. Udzielenie na wniosek z dnia 31 października 2014 r. odpowiedzi pismem, zamiast decyzją, stanowi rażące naruszenie prawa i jest dowodem bezczynności organu i celowego prowadzenia postępowania w sposób przewlekły.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6032 Inne z zakresu prawa o ruchu drogowym
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta