Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej, Adam Lipiński, Protokolant Specjalista Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi A. B. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie wniosku z dnia [...] grudnia 2008 r. - oddala skargę -
Wnioskiem z dnia 29 grudnia 2008 r., skierowanym do Komendy [...] Policji - Wydział Nieruchomości, A. B. zwrócił się o wypłacenie należnego mu równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego, za lata 2006 - 2008. W uzasadnieniu wniosku podał, że bezpodstawnie pozbawiony został tego równoważnika w 2006 r. Zażądał również wypłaty odsetek od tego świadczenia. W uzasadnieniu wniosku powołał się na orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach o sygnaturze akt IV SA/Gl 434/06 z dnia 15 lutego 2007 r. oraz na orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 czerwca 2008 r. o sygnaturze akt I OSK 953/07 i wskazał, że orzeczenia te rozwiały wszelkie wątpliwości co do kwestii równoważnika pieniężnego.
Pismem z dnia 9 stycznia 2009 r. Naczelnik Wydziału Nieruchomości Komendy [...] Policji, odpowiadając na pismo z dnia 29 grudnia 2008 r. poinformował A. B., że rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 grudnia 2005 r. (Dz. U. Nr 266, poz. 2246), dokonano nowelizacji rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego (Dz. U. Nr 100, poz. 919 ze zm.). Nowelizacja polegała na uchyleniu § 8 oraz ust. 2 § 9 tego rozporządzenia, co spowodowało, że pozbawiono tym samym emerytów i rencistów policyjnych z dniem 1 stycznia 2006 r. uprawnień do równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu pieniężnego. Organ stwierdził, że występowanie zatem o przyznanie takiego świadczenia jest bezcelowe.
Kolejnym wnioskiem z dnia 9 stycznia 2010 r. A. B., reprezentowany przez adwokata M. C. wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o stwierdzenie nieważności decyzji Komendanta Głównego Policji z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] , zarzucając jej rażące naruszenie prawa.
Pismem z dnia 16 lutego 2010 r. Dyrektor Biura Administracyjno - Finansowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, poinformował A. B., że pismo Komendy Głównej Policji z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] , nie spełnia wymogów decyzji administracyjnej w rozumieniu przepisów Kpa. Nie jest bowiem skierowane do indywidualnego adresata i ma charakter informacji ogólnej. Ponadto organ poinformował A. B., że nie jest organem właściwym do rozpatrywania jego spraw mieszkaniowych i związanych z tym świadczeń, gdyż A. B. jest emerytem Komendy Rejonowej Policji [...] .
Pismem z dnia 19 kwietnia 2010 r. pełnomocnik A. B. wezwał Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji do usunięcia naruszenia prawa, zarzucając organowi załatwienie wniosku z dnia [...] stycznia 2010 r. skarżącego pismem informacyjnym.
Następnie pismem z dnia 18 maja 2010 r. pełnomocnik A. B., adwokat M. C. złożył w imieniu skarżącego skargę na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, zarzucając organowi przekroczenie terminów do załatwienia sprawy i wnosząc o stwierdzenie naruszenia przez organ terminu do rozpatrzenia sprawy, a w konsekwencji bezczynności organu. Wniósł również o zobowiązanie organu do wydania w terminie 14 dni, od dnia doręczenia mu akt sprawy oraz o zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu skargi pełnomocnik zarzucił Komendantowi Głównemu Policji, że nie rozpoznał wniosku A. B. o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] , podejmuje jedynie działania i niezgodne ze stanem faktycznym sprawy. Wskazał również, że postępowanie zostało wszczęte wnioskiem skarżącego z dnia 29 grudnia 2008 r. i dotyczyło stwierdzenia nieważności decyzji o wygaśnięciu decyzji przyznającej uprawnienia do równoważnika.