Sprawa ze skargi na bezczynność Centralnej Komisji Lekarskiej po wyroku WSA w Warszawie o sygn. akt II SA/Wa 2178/16
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania (spr.), Sędziowie WSA Ewa Marcinkowska, Stanisław Marek Pietras, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 11 października 2018 r. sprawy ze skargi W. L. na bezczynność Centralnej Komisji Lekarskiej po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2017 r. o sygn. akt II SA/Wa 2178/16 oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/6

Pismem z dnia 8 lutego 2018 r. W. L. (dalej również jako: "skarżący") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Centralnej Komisji Lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych (dalej również jako: "CKL") po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 13 lipca 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 2178/16, zarzucając rażące naruszenie:

1) art. 35 § 1 - 3 i art. 36 § 1 - 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.), dalej również jako: "k.p.a.",

2) art. 46 i art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych (Dz.U. 2014 poz. 1822 ze zm.), dalej: "ustawa o komisjach lekarskich".

W związku z powyższymi zarzutami skarżący wniósł:

1) na podstawie art. 149 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), dalej: "p.p.s.a.", o zobowiązanie przewodniczącego i zastępcy Centralnej Komisji Lekarskiej do wydania bez zbędnej zwłoki orzeczenia na podstawie przepisów ustawy o komisjach lekarskich, na zasadzie art. 47 ust. 3 ww. ustawy, w terminie 7 dni od daty wydania wyroku przez Sąd;

2) na podstawie art. 149 § 1 pkt 2 p.p.s.a. o zobowiązanie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji do podjęcia bez zbędnej zwłoki działań na zasadzie art. 38 k.p.a. wobec pracowników Centralnej Komisji Lekarskiej w związku z rażącą przewlekłością postępowania;

3) na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 p.p.s.a. o zobowiązanie przewodniczącego Centralnej Komisji Lekarskiej do ustalenia osób winnych naruszenia causy i podjęcia czynności dyscyplinarnych wobec sprawców dopuszczenia się delicti oraz podjęcia kroków mających na celu zapobieżenie naruszeniu prawa w przyszłości;

4) wymierzenie przewodniczącemu i zastępcy Centralnej Komisji Lekarskiej grzywny w myśl art. art. 149 § 2 p.p.s.a.;

5) przyznanie od przewodniczącego Centralnej Komisji Lekarskiej na rzecz skarżącego sumy pieniężnej do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. na zasadzie art. 154 § 7 p.p.s.a.;

6) zasądzenie na rzecz skarżącego od Centralnej Komisji Lekarskiej pełnych kosztów postępowania;

7) na podstawie art. 149 § 1 pkt 2 p.p.s.a. o zobowiązanie przewodniczącego Centralnej Komisji Lekarskiej do stwierdzenia albo uznania uprawnień lub obowiązków wynikających z ww. przepisów prawa materialnego.

W motywach skargi skarżący podniósł w szczególności, że w niniejszej sprawie miało miejsce rażące naruszenie art. 35 § 1-3 i art. 36 § 1-2 k.p.a., bowiem Centralna Komisja Lekarska nie podjęła czynności zmierzających do załatwienia sprawy bez zbędnej zwłoki od daty uprawomocnienia się wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 2178/16, którym to uchylono orzeczenie nr [...] z dnia [...] października 2016 r.

CKL podjęła czynności dopiero w dniu [...] grudnia 2017 r. w związku z pismami skarżącego, tj. 8 dni przed zawitym terminem określonym w art. 35 § 1 - 3 k.p.a. CKL skierowała skarżącego na badanie dopiero w dniu [...] stycznia 2018 r., tj. 77 dni od daty uprawomocnienia się ww. wyroku WSA o sygn. akt II SA/Wa 2178/16.

Strona 1/6