Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Sędziowie WSA Anna Mierzejewska (spr.), Joanna Kube, Protokolant Izabela Filipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi Z. T. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie niewykonania wniosku z dnia 13 maja 2008 r. postanawia zobowiązać organ Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji do załatwienia wniosku z dnia 13 maja 2008 r. w terminie 30 dni od daty uprawomocnienia się niniejszego wyroku zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa
Z. T. rozkazem personalnym nr [...] Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] grudnia 1986 r. został ukarany wydaleniem ze Służby Bezpieczeństwa.
Powyższy rozkaz personalny był przedmiotem skargi złożonej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który postanowieniem z dnia 20 sierpnia 1998 r., sygn. akt II SA 858-859/98, odrzucił skargę. W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał między innymi, że skarga podlega odrzuceniu, bowiem wpłynęła po prawie 12 latach, a więc z naruszeniem terminu do jej wniesienia.
Następnie postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 1184/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę w stosunku do opisanego wyżej rozkazu personalnego, wskazując, że skarga została wniesiona z przekroczeniem terminu przewidzianego przez prawo, a ponadto, była niedopuszczalna.
Pismem z dnia 13 maja 2008 r. Z. T. wniósł do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wniosek o zmianę rozkazu personalnego nr [...] poprzez wyeliminowanie z jego treści stwierdzenia: "i zwalniam ze Służby Bezpieczeństwa".
Pismem z dnia 10 czerwca 2008 r., Dyrektor Biura Kadr Szkolenia Organizacji i Audytu Wewnętrznego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji poinformował Z. T., iż rozkaz personalny z dnia [...] grudnia 1986 r. był już przedmiotem nadzwyczajnego postępowania administracyjnego o stwierdzenie nieważności, które zostało zakończone ostateczną decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...], przy czym decyzja ta była również poddana kontroli sądowoadministracyjnej.
Wobec powyższego organ sprawę uznał za ostatecznie wyjaśnioną.
Pismem z dnia 19 czerwca 2008 r., Z. T. złożył do Prezesa Rady Ministrów zażalenie na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie rozpatrzenia wniosku z dnia 13 maja 2008 r.
Pismem z dnia 4 lipca 2008 r., Dyrektor Biura Kadr Szkolenia Organizacji i Audytu Wewnętrznego MSWiA ponownie poinformował Z. T. o przyczynach bezzasadności złożonego przez niego wniosku z dnia 13 maja 2008 r.
W dniu 5 października 2008 r. Z. T. złożył za pośrednictwem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na bezczynność tego organu w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 13 maja 2008 r. i wniósł o zobowiązanie Ministra do wydania decyzji w trybie art. 154 § 2 kpa.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podkreślając, że o bezczynności organu administracji publicznej można mówić wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, lecz mimo istnienia ustawowego obowiązku nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub innego aktu lub nie podjął stosownej czynności.
Organ wskazał, że pismem z dnia 10 czerwca 2008 r., Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji ustosunkował się do wniosku skarżącego, a zatem nie pozostaje w bezczynności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach ze skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4 a.