Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube (spr.), Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, Olga Żurawska-Matusiak, Protokolant Referent stażysta Małgorzata Ciach, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2012 r. sprawy ze skargi R.M. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie wydania rozkazu personalnego -oddala skargę-
Pismem z dnia [...] maja 2012 r. R.M. skierowała do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie wydania rozkazu personalnego w trybie art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2011 r. nr 287, poz. 1687) o przyznaniu uprawnień i świadczeń finansowych związanych z przyznaniem jej świadczenia pieniężnego z tytułu bezprawnego zwolnienia ze służby na mocy art. 42 ust. 5 ustawy.
Skarżąca w skardze wniosła o zobowiązanie organu do wydania żądanego rozstrzygnięcia i zasądzenia kosztów postępowania, w tym zastępstwa procesowego.
Podała, że o przyznanie świadczenia w trybie art. 42 ust. 6 ustawy o Policji, tj. prawa do urlopu, nagrody rocznej, nagrody jubileuszowej zwróciła się do Komendanta Głównego Policji wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2012 r. Następnie w dniu [...] kwietnia 2012 r. złożyła wezwanie do niezwłocznego przyznania jej przedmiotowych świadczeń, powołując się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 maja 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 332/10 w przedmiocie zwolnienia ze służby, który stał się prawomocny od dnia [...] lipca 2010 r.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Wskazał, że pismem z dnia [...] maja 2011 r. udzielił skarżącej merytorycznej odpowiedzi na wniosek z dnia
[...] kwietnia 2011 r., wyjaśniając kwestie faktyczne i prawne z nim związane.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podjął żądanych czynności w sprawie i mimo ustawowego obowiązku - nie zakończył jej wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub też innego aktu, lub nie podjął stosownej czynności (art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U.
z 2012 r., poz. 270 ze zm.).
W ocenie Sądu, skarga na bezczynność Komendanta Głównego Policji w zakresie wydania rozkazu personalnego w trybie art. 42 ust. 6 ustawy o Policji w przedmiocie przyznania skarżącej uprawnień i świadczeń finansowych związanych z przyznaniem jej świadczenia pieniężnego z tytułu bezprawnego zwolnienia ze służby, nie jest zasadna.
Sytuację prawną funkcjonariusza wadliwie zwolnionego ze służby w Policji całościowo reguluje art. 42 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2011 r. nr 287, poz. 1687), zaś ust. 5 wyczerpująco określa zakres uprawnień finansowych funkcjonariusza przywróconego do służby w trybie, o którym mowa w art. 42 ust. 1 tej ustawy. W przepisie tym wskazano, że policjantowi przywróconemu do służby przysługuje za okres pozostawania poza służbą świadczenie pieniężne równe uposażeniu na stanowisku zajmowanym przed zwolnieniem, nie więcej jednak niż za okres 6 miesięcy i nie mniej niż za 1 miesiąc.
Do powołanego ust. 5 art. 42 ustawy o Policji nawiązuje ust. 6 tego przepisu, który stanowi, że okres za który policjantowi przysługuje świadczenie pieniężne, wlicza się do okresu służby, od którego zależą uprawnienia określone w art. 29 ust. 2 (mianowanie policjanta na stałe po upływie okresu służby przygotowawczej), art. 52 ust. 1 (mianowanie na kolejny wyższy stopień), art. 69 ust. 1 (nabycie prawa do emerytury policyjnej), art.