4. wymierzenie komendantowi Służby Ochrony Państwa grzywny w myśl art. art. 149 § 2 p.p.s.a.;
5. przyznanie od komendanta Służby Ochrony Państwa na rzecz Skarżącego sumy pieniężnej do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. na zasadzie art. 154 § 7 p.p.s.a.;
6. zasądzenia na rzecz Skarżącego od komendanta Służby Ochrony Państwa pełnych kosztów postępowania skargowego.
Nadto na zasadzie art. 149 § 1 pkt 2 p.p.s.a. wnoszę o zobowiązanie komendanta Służby Ochrony Państw do stwierdzenia albo uznania uprawnień lub obowiązków wynikających z w/w. przepisów praw i materialnego.
W uzasadnieniu strona podkreśliła, że w sprawie miała miejsce rażąca przewlekłość postępowania w myśl art. 35 § 1, art. 36 § 1-2 w zw. art 217 § 3 k.p.a. albowiem winno się wydać postanowienie na zasadzie art. 219 k.p.a.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o:
1) oddalenie skargi,
2) odrzucenie wniosku Skarżącego o wymierzenie grzywny Komendantowi Służby Ochrony Państwa,
3) odrzucenie wniosku Skarżącego o przyznanie na jego rzecz sumy pieniężnej, określonej w art. 154 § 7 ppsa.
W uzasadnieniu wskazano, że z przewlekłością organu mamy do czynienia wówczas, gdy zobowiązany do podjęcia czynności organ prowadzi postępowanie dłużej, niż jest to niezbędne do załatwienia sprawy. Zauważyć jednak należy, iż w przedmiotowej sprawie Komendant SOP rozpoznał przedmiotowa sprawę niezwłocznie, bowiem na wniosek zarejestrowany przez SOP w dniu [...]lutego 2018 r. odpowiedź została udzielona w dniu [...] marca 2018 r., a więc w terminie 7 dni od wpływu wniosku do organu. Przesyłkę wnioskodawca odebrał w placówce pocztowej w dniu 23 marca 2018 r. Z kolei na wezwanie, które wpłynęło do SOP w dniu [...] kwietnia 2018 r., odpowiedź została udzielona w dniu [...] kwietnia 2018 r, a zatem zgodnie z terminami wskazany w art. 35 § 3 k.p.a. Przesyłkę adresat odebrał w dniu 18 maja 2018 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skargę uznać należy za niezasadną.
Zgodnie z treścią przepisu art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30.08.2007r. - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z póżn. zm.) zakres przedmiotowy skargi na przewlekłość wyznaczają postanowienia art. 3 § 2 pkt 1-4 tej ustawy.
Istota sprawy w niniejszym postępowaniu sprowadzała się do oceny tego, czy istnieją przesłanki ku temu, aby nakazać organowi administracji dopełnienia stosownych czynności. Ustalenia wymagała więc okoliczność, czy organ prowadząc przedmiotowe postępowanie pozostawał w bezczynności czy też podejmował czynności w terminach ustawowych.
Na wstępie wyjaśnienia wymagało to, że badając zarzut przewlekłości, zestawić należy przepisy o terminach załatwienia sprawy administracyjnej z długością czasu, jaki upłynął od złożenia wniosku inicjującego postępowanie do czasy załatwienia tego wniosku.
Pamiętać przy tym należy, że mówiąc o załatwieniu sprawy, należy odnosić się do realiów konkretnej sprawy i jej przedmiotu. Biorąc więc pod uwagę fakt, iż przedmiotem niniejszej sprawy był wniosek o wydanie zaświadczenia, podkreślenia wymagało to, że w formie zaświadczenia możliwe jest jedynie potwierdzenie istnienia okoliczności o charakterze pozytywnym. Nie jest zaś możliwe zaświadczanie nieistnienia pewnych zdarzeń czy faktów.