Sprawa ze skargi R.Z. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych w przedmiocie rozpoznania wniosku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski (spr.), Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras, Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 12 września 2019 r. sprawy ze skargi R.Z. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] maja 2018 r. 1. zobowiązuje Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych do rozpatrzenia wniosku R. Z. z dnia [...] maja 2018 r., w terminie 30 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że przewlekłość organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. w pozostałym zakresie oddala skargę; 4. zasądza od Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych na rzecz R.Z. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/3

R.Z. w dniu [...] maja 2018 r. skierował do Generalnego Inspektora Danych Osobowych wniosek o nakazanie zaprzestania przetwarzania jego danych osobowych przez [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] przy ul. [...], w tym na ich udostępnianie na rzecz B. S.A. Z siedzibą w [...] przy ul. [...]. Wniosek ten został uzupełniony pismem z dnia 2 czerwca 2018 r.

W dniu 4 lipca 2018 r. ww. skierował do organu ponaglenie w trybie art. 37 § 1 Kpa.

R.Z. w dniu 3 grudnia 2018 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych wnosząc o:

1. zobowiązanie organu do zakończenia postępowania administracyjnego o sygn. akt [...], w terminie 30 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wydanego w wyniku przedmiotowej skargi,

2. stwierdzenie o przewlekłości powyżej określonego postępowania,

3. stwierdzenie, że przewlekłość postępowania miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa,

4. przyznanie od organu sumy pieniężnej w myśl art. 149 § 2 P.p.s.a.,

5. zasądzenie od organu zwrotu kosztów postępowania.

Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu pisma procesowego organ przedstawił stan faktyczny sprawy i podał, że czynności podejmowane w toku postępowania miały na celu zbadanie wszystkich okoliczności mogących mieć wpływ na wydanie rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie. W razie gdyby Sąd nie podzielił tego poglądu Prezes urzędu Ochrony Danych Osobowych powołując się ma wskazaną powyżej argumentację wnosi o przyjęcie, iż przewlekłość nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje;

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 roku, poz. 718 z późn. zm., dalej P.p.s.a.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje m. in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1- 4a P.p.s.a., w tym aktów i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. W piśmiennictwie i judykaturze przyjmuje się, że z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w określonym terminie organ nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub gdy prowadził postępowanie jednakże mimo istnienia ustawowego obowiązku nie kończy go wydaniem stosownego aktu lub nie podejmuje czynności (zob. T. Woś, H. Krysiak-Molczyk i M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005, s. 86).

Wyjaśnić również należy, że celem skargi na bezczynność organu administracji publicznej lub przewlekle prowadzenie postępowania jest zwalczanie braku działania (zwłoki) w załatwianiu sprawy administracyjnej. Przy badaniu zasadności skargi nie ma znaczenia z jakich powodów określony akt czy czynność nie została dokonana przez organ. Przy czym Sąd bierze pod uwagę stan sprawy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. Skarga ma bowiem na celu przede wszystkim wymuszenie na organie administracji załatwienie sprawy. W świetle powyższego dla uznania bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania konieczne jest ustalenie, że organ administracji był zobowiązany, na podstawie obowiązujących przepisów prawa, do wydania decyzji, aktu lub podjęcia określonych czynności i mimo to nie podejmuje działań mających na celu uczynienie zadość temu obowiązkowi lub podejmuje te działań z opóźnieniem.

Strona 1/3