Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Konrad Łukaszewicz, Sędziowie WSA Danuta Kania (spr.), Janusz Walawski, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 1 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi W. Z. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpatrzenia odwołania z dnia [...] marca 2018 r. 1. stwierdza, że Komendant Główny Policji dopuścił się bezczynności w rozpatrzeniu odwołania z dnia [...] marca 2018 r.; 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
Pismem Zastępcy Naczelnika Wydziału Kadr Komendy Wojewódzkiej Policji [...] z dnia [...] marca 2018 r. l.dz. [...] W. Z. został poinformowany, iż Komisja - powołana decyzją nr [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] z dnia [...] grudnia 2014 r. w sprawie powołania komisji i określenia zasad udzielania płatnych urlopów dodatkowych policjantom pełniącym służbę w Komendzie Wojewódzkiej Policji [...] w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia - dokonała oceny i negatywnie zaopiniowała wniosek Dowódcy Samodzielnego Pododdziału Antyterrorystycznego Policji [...] z dnia [...] stycznia 2018 r. o przyznanie mu płatnego urlopu dodatkowego za służbę pełnioną w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia policjanta za rok 2017.
Pismem z dnia [...] marca 2018 r. zatytułowanym "odwołanie" W. Z. wniósł do Komendanta Głównego Policji, za pośrednictwem Komendanta Wojewódzkiego Policji [...], o "(...) zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie mi 13 dni płatnego urlopu dodatkowego o którym mowa w § 12 ust. 1 pkt 3a w zw. z § 13 ust. 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 września 2014 r. (...)".
Skarżący zarzucił organowi naruszenie:
- § 12 ust. 1 pkt 3a w zw. z § 12 ust 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 września 2014 r. w sprawie urlopów policjantów (Dz. U. z 2014 r., poz. 1282), poprzez stwierdzenie przez Komisję braku warunku zawartego w ww. przepisie w zakresie pełnienia służby, przez co najmniej 80 godzin w miesiącu,
- art. 107 k.p.a. poprzez pominięcie istotnego elementu decyzji jakim jest pouczenie strony o możliwości i trybie złożenia odwołania oraz o prawie do zrzeczenia się odwołania i jego skutkach.
Wskazane wyżej odwołanie, jak wyjaśnił organ, zostało potraktowane jako skarga wniesiona w trybie działu VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257, ze zm.), dalej: "k.p.a." i w tym trybie było procedowane.
Pismem z dnia [...] czerwca 2018 r. W. Z. wniósł do Komendanta Głównego Policji "zażalenie (ponaglenie) na bezczynność organu" w rozpoznaniu odwołania z dnia [...] marca 2018 r.
Następnie, pismem z dnia [...] sierpnia 2018 r. W. Z. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Komendanta Głównego Policji w zakresie nierozpatrzenia odwołania od "decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] z dnia [...] marca 2018 r. l.dz. [...]" wnosząc o:
1) zobowiązanie Komendanta Głównego Policji do wydania decyzji obligującej Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] do przyznania płatnego urlopu dodatkowego za pełnienie służby w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia;
2) rozstrzygnięcie kwestii przyznania mu dodatkowego urlopu płatnego za pełnienie służby w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia za 2017 r.;
3) uchylenie w całości decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] mające istotny wpływ na wynik sprawy;
4) zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych.