Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania (spr.), Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, Sędzia WSA Andrzej Góraj, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 30 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi W. S. na przewlekłe prowadzenie postępowania Starosty [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] lipca 2019 r. o udostępnienie informacji publicznej 1. zobowiązuje Starostę [...] do rozpoznania wniosku skarżącego W. S. z dnia [...] lipca 2019 r. w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę [...] nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala skargę w pozostałym zakresie; 4. zasądza od Starosty [...] na rzecz skarżącego W. S. kwotę 100 (słownie: sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest skarga W. S. na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawie rozpoznania przez Starostę [...] jego wniosku z dnia [...] lipca 2019 r. o udostępnienie informacji publicznej.
Skarga została złożona w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Wnioskiem z dnia [...] lipca 2019 r. (data wpływu do organu - [...] lipca 2019 r.) złożonym za pośrednictwem poczty elektronicznej W. S. (dalej: "wnioskodawca", "skarżący"), zwrócił się do Starosty [...] (dalej: "Starosta", "organ") o poinformowanie czy, a jeżeli tak to kiedy i jakie działania podjął organ w związku z zawiadomieniami J. S. z dnia [...] stycznia 2019 r., [...] lutego 2019 r., [...] marca 2019 r. i [...] kwietnia 2019 r. odnośnie usunięcia geodezyjnych znaków granicznych i samowoli budowlanej. Wniósł nadto o wskazanie oznaczeń identyfikacyjnych dokumentu, który to potwierdza oraz o przesłanie jego kopii.
W treści przedmiotowego wniosku skarżący zaznaczył, iż dotyczy on informacji publicznej.
W odpowiedzi na ww. wniosek pismem z dnia [...] lipca 2019 r. znak: [...] organ wezwał skarżącego do wskazania, czy złożony wniosek wniesiony został w trybie informacji publicznej na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1764 ze zm.), dalej: "u.d.i.p.", czy też na zasadach ogólnych.
W odniesieniu do powyższego wezwania skarżący w dniu [...] sierpnia 2019 r. złożył do organu pismo, w którym podniósł, iż to organ decyduje w jakim trybie udzieli wnioskowanej informacji. W przypadku gdy organ stwierdzi, że dana informacja nie stanowi informacji publicznej, to winien jej udzielić na zasadach ogólnych wynikających z Kodeksu postępowania administracyjnego.
Pismem z dnia [...] sierpnia 2019 r. znak: [...] organ ponownie wezwał wnioskodawcę do jednoznacznego wskazania, w jakim trybie ma zostać udzielona odpowiedź na jego wniosek z dnia [...] sierpnia 2019 r.
W piśmie z dnia [...] sierpnia 2019 r., przesłanym do organu za pośrednictwem poczty elektronicznej, wnioskodawca stwierdził, iż na powyższe wezwanie udzielił już odpowiedzi.
Pismem z dnia [...] września 2019 r. znak: [...] organ poinformował skarżącego, iż wnioskowane przez niego dane nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej. Wskazał jednocześnie, iż sprawa dotycząca zawiadomień J. S. została zakończona według jego wniosków. Wszelka korespondencja prowadzona z była z J. S. Skarżący nie był uczestnikiem tego postępowania, zatem brak jest podstaw do informowania skarżącego o jego przebiegu. Odnosząc się do kwestii usunięcia znaków granicznych organ podał, iż takie działanie jest przestępstwem z art. 277 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1600 ze zm.), dalej: "k.k.", o czym należy powiadamiać właściwe organy. Nadto w świetle art. 38 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2019 r., poz. 725 ze zm.), dalej: "p.g.k.", obowiązek ochrony znaków granicznych należy do właścicieli poszczególnych nieruchomości, nie zaś do starostów.